Het grote zwarte gat

Nu mijn proefschrift definitief af is en mijn promotie achter de rug, heb ik opeens weer écht vrije tijd, tijd over, gelegenheid om me te vervelen. Net als na mijn bestuursjaar had ik me al voorbereid op het grote zwarte gat (zie filmpje).

Maar gelukkig heb ik duizend plannen! Slim als ik ben, heb ik die allemaal opgeschreven in een grote leuke-dingen-voor-na-mijn-promotie-doelijst, maar dom als ik ben, weet ik niet meer waar die lijst is. Dus, lieve lezer, tips zijn welkom! Films, boeken, uitjes, hobby’s, recepten, achterstallige werkzaamheden en liedjes om te spelen op mijn nieuwe ukelele, ik kan ze allemaal gebruiken.

Mijn eerste boek

Uitnodiging voor mijn promotieVorige week ontmoette ik iemand wiens eerste boek in 2011 uitkomt. In eerste instantie was ik vooral jaloers. Mijn eigen boek-in-wording is al jaren in wording: een verhaal over twee onhandige mensen die zichzelf in een onhandige situatie terugvinden, een paar jaar geleden begonnen als gedachtenexperiment, langzamerhand verworden tot een serie overdenkingen en op een gegeven moment uitgegroeid tot een verhaal in mijn hoofd. Vanaf daar werd het eerst tastbaar als woorden op papier, maar het groeide zo snel en non-lineair dat ik het naar mijn computer verhuisde, en daar is het langzamerhand tot een echt boek-in-wording geworden. Maar die “in-wording” heb ik er nog niet af weten te krijgen. Iemand die daadwerkelijk een boek heeft geschreven en afgemaakt en gepubliceerd verdient dus wel mijn bewondering.

De avond na mijn ontmoeting met de schrijver haalde ik een kartonnen A4-envelop uit de brievenbus. Het retouradres was van een drukker uit Zutphen. In de envelop zat een dubbelgevouwen vel karton met mijn naam, een titel en een plaatje van robots erop, en een flink pak papier van ongeveer 230 kantjes. Toen realiseerde ik me dat mijn eerste boek ook in 2011 uitkomt. Het is weliswaar geen fictie en het zal niet door veel mensen gelezen worden, maar het is wel aan mijn brein ontsproten, geïnspireerd door de groten der aarde, waardig bevonden door zeven wijze mannen én het heeft een ISBN, wat ik – overigens tot mijn eigen verbazing – een van de indrukwekkendste bijkomstigheden vind.

Mijn eerste boek heeft zelfs een soort lancering. De pre-launch is op 7 februari. Dan krijg ik de eerste oplage, 150 stuks, van de drukker. De echte lancering, inclusief hapjes en drankjes, is op 9 maart. Je zou zelfs kunnen zeggen dat ik me voorafgaand aan de borrel live mag verdedigen tegenover een panel van de meest kritische recensenten die je je kunt voorstellen. Drie kwartier lang. Totdat het hora est en ik op ceremoniële wijze de ‘s’ van mijn ‘drs’ verlies.

Mijn eerste boek. Het is er gewoon al. Zonder dat ik door had dat het mijn eerste boek was. Op naar het tweede.

De nieuwe chix0r.nl

Na allerlei nieuwerwetse snufjes te hebben uitgeprobeerd ben ik uiteindelijk toch maar weer terug bij een good old WordPress blog. En dat is eigenlijk vooral wetenschappelijk nuttig: voor mijn proefschrift heb ik als soort van reserve-toepassing van mijn onderzoek een instructiesysteem bedacht om een blog op te zetten en ik ging eens even testen of ik geen dingen over het hoofd gezien had. (De primaire toepassing is een recepten-instructiesysteem. Ik zit dus met enige regelmaat geheel werkgerelateerd op receptenwebsites rond te snuffelen. IK HOU VAN MIJN WERK.)

(Kun je nagaan, ik zit hier op maandagavond eigenlijk gewoon nog te werken. Ha!)

Los daarvan lijkt het me leuk om na jarenlang Twitter als primaire uitlaatklep te hebben gehad, ook eindelijk weer eens langere stukjes te kunnen schrijven. Ik wil jullie van tijd tot tijd trakteren op populair-wetenschappelijke beschouwingen over allerhande interessante zaken. Ik wil ook elke vrijdagmiddag een of andere grappige link posten, zoals ik nu al wekenlang elke vrijdagmiddag met vriendin S. per mail doe, want op vrijdagmiddag mag je naast serieus werken ook heus wel eens een beetje lachen als opwarming voor het weekend. En naast recepten in 140 karakters vind ik het ook leuk om zo af en toe eens langere recepten te kunnen posten die ik tegenkom op al mijn favoriete kookblogs.

Of misschien wordt chix0r.nl uiteindelijk wel iets heel anders dan wat ik er nu mee van plan ben. De toekomst zal het leren!

De taalkunde-sfinx

The Sphinx once challenged a particularly tasty-looking student of language to solve the riddle: “How is saying ‘My toe is turning blue,’ as a request to get off my toe, similar to slamming a door in someone’s face?” The poor student stammered that in both cases, when the agents are trying to communicate something, they have analogous intentions. “Yes indeed” countered the Sphinx, “but what are those intentions?” Hearing no reply, the monster promptly devoured the poor student and sat back smugly to wait for the next oral exam.

(Cohen & Perrault, Elements of a Plan-Based Theory of Speech Acts, 1979)

Ik weet niet of de meneren Cohen en Perrault high waren ten tijde van het schrijven van de desbetreffende paper (het is tenslotte wel een artikel uit de jaren ’70), maar ik heb in ieder geval nog nooit zo’n gekke openings-alinea gelezen in een wetenschappelijk schrijven. Lieve lezer, punten voor het goede antwoord, je wordt niet opgegeten voor een verkeerde gok en ik zal aan het eind van de middag het antwoord posten :)

Image by oberazzi / CC BY-NC-SA 2.0