Zonder gek doen kom je niet op de maan

Ik ga hele rare dingen doen deze week.

Nee maar echt. Héle rare dingen.

Denk in de richting van iemand (of mezelf) verkleden in een kostuum gemaakt van boerenkool, een kerkkoor Metallica laten zingen, kwantumcryptografie uitleggen aan een kleuterklas of een voetbalteam een balletvoorstelling laten uitvoeren, compleet met tutu’s en alles. Niet daadwerkelijke items uit de lijst, maar wel in die lijn.

Waarom, vraag je je nu af. Ja, dat vraag ik me ook een beetje af. Ik heb me laten ompraten om mee te doen met de Greatest Scavenger Hunt the World Has Ever Seen, oftewel Gishwhes, een wedstrijd waar je als internationaal vijftienkoppig team een bizarre lijst krijgt met ruim tweehonderd opdrachten. Het gaat lastig worden, en oncomfortabel, en ongetwijfeld hilarisch, en empowering – een woord waarvoor ik geen goed alternatief in je moerstaal voorhanden heb.

Waarom ga ik me nou blootstellen aan al die raarheid en niet gewoon lekker comfortabel op de bank blijven zitten? Raar doen is tof, je voelt dat je leeft, en het is ook nog eens heel goed voor je en de wereld wordt er beter van. Zie bijvoorbeeld dit verhaal van Sam Simmons, nog steeds een van de beste TED talks ooit.

Je zou er bijna overheen kijken in alle hilariteit, maar denk even terug naar het begin van dit praatje: de maan. Hoe kom je op de maan? Hoe verzin je in hemelsnaam het plan om naar de maan te gaan? Het moet toch haast zo gegaan zijn dat iemand een keer bij een vrijdagmiddagborrel zei: ‘Ah, wat doen we toch geweldige dingen met raketten enzo. Haha, laten we anders naar de maan gaan, hahaha nee joh laat maar.’

(Even later) Bam! Hallo, maan.

Wat ik dus bedoel: gek doen, spelen, rare dingen, jezelf niet zo serieus nemen, dat is belangrijk. Als je je oncomfortabel voelt bij een kale man in een korte broek die rare voorbeelden geeft, en liever luistert naar een man in een pak die met wetenschappelijke onderzoeksgegevens komt, prima. Heb ik ook voor je.

Ondanks zijn overhemd en colbertje heeft deze meneer toch goede inzichten over spel. Vooral ook: spel hoeft niet nuttig te zijn. Of nee, zelfs:

If its purpose is more important than the act of doing it, it’s probably not play.

Als het eerder nuttig is dan leuk, is het geen spel. Dan telt het niet! En spel is leuk. Dus ga eens iets doen dat niet nuttig is, maar wel gek. Want dat is dus goed voor je. En voor de wereld. Is het stiekem toch nuttig.

Nog even over Gishwhes: ik mag jullie helaas niet om hulp vragen, maar ik zal jullie achteraf alles vertellen over mijn rare acties.

Een laatste woord tot slot:

(Voor wie ‘m niet kent: de hele scene. Raar.)

Geef een reactie