Toevallig las ik vandaag een essay van Roxane Gay (uit haar nieuwste boek) waarin ze zichzelf een slechte feminist voelt. Toevallig, want afgelopen week had ik het nog met een collega over rolverdelingen in relaties, en dat ik me af en toe een beetje schuldig voel als ik de traditioneel vrouwelijke taken doe en mijn lief de traditioneel mannelijke klusjes. Ja, veel dingen doen we samen. Maar de geest van die traditionele rolverdeling is niet te ontkennen: ik kook elke dag, mijn lief doet de afwas. Ik zal eerder een naald en draad ter hand nemen, terwijl hij beter met gereedschap overweg kan.
Hoe kan iemand die in de afgelopen maand vier paar schoenen gekocht heeft een goede feminist zijn? Ik respecteer het als vrouwen hun oksels niet scheren, maar voel me zelf ongemakkelijk als ik met stoppels onder mijn armen in het openbaar verschijn. Ik hou meer van romantische comedy’s dan van actiefilms. Ik drink graag prosecco en je maakt me blij met chocola. Ik heb een streefgewicht en pas mijn eetpatroon daarop aan. Ik hou van mooie auto’s, maar vraag me alsjeblieft niet om de olie te vervangen.
Maakt dat mij een slechte feminist? Soms voelt het wel zo. Soms doe ik me stoerder voor dan ik ben. Maar het zorgt voor een enorme berg cognitieve dissonanties. Aan de ene kant laat ik dat stukje boterkoek graag liggen omdat ik mijn bovenbenen te dik vind, aan de andere kant wil ik me niet conformeren aan door de media opgelegde schoonheidsidealen en hou ik gewoon erg van boterkoek, en bovendien: #yolo.
Daarom was ik blij met wat Roxane Gay zei: liever een slechte feminist dan geen feminist. Misschien is dat ook wel de kern van feminisme: je eigen fouten omarmen, de fouten van alle andere vrouwen en mannen omarmen, en vinden dat we in al onze imperfecties en verschillen toch de vrijheid moeten hebben om te zijn wie we willen. Dat je als vrouw best mag houden van koken en als man van klussen, zolang je je maar niet daartoe gedwongen voelt door de maatschappij (want daarvan word je ongelukkig).
Mee eens? Ben jij een goede feminist? Of ook gewoon een imperfecte, net als ik?
BOTERKOEK!
Hmm, ik heb hier een beetje moeite mee. Volgens mij maak je nu precies dezelfde fout als alle mensen die bang zijn voor feminisme omdat ze denken dat het betekent dat je dan dus een soort bh-verbrandende man moet worden. Wat heeft feminisme met schoenen kopen te maken? Of met je filmsmaak? Of met je best doen om er goed en gezond uit te zien? Alsof mannen nooit op hun gewicht letten omdat ze graag een goed lijf willen hebben. Ik houd van zombiefilms in plaats van romantische komedies. Ben ik dan een betere feminist? Nee toch?
Sorry Nies, ik ben het meestal echt met je eens, maar niet in het geval van dit stukje. In plaats van afstand te nemen van gender-stereotypering associeer je nu feminisme met het gender-hokje ‘vrouw’. Ik ben het daar niet mee eens. Volgens mij gaat feminisme om gelijke kansen en gelijke mogelijkheiden voor beide seksen. Niet dat vrouwen zich niet meer mogen gedragen zoals ze willen, maar dat daar geen consequentie aan vastzit in de vorm van minder salaris of een lagere positie in een relatie.
Hm, daar heb je wel weer een punt. Verklaart meteen waarom ik me zo geconflicteerd voel over het hele gebeuren. Ik vind het soms lastig om te bedenken waarom ik sommige dingen doe of leuk vind: omdat de maatschappij dat van me verwacht? Omdat ik me daar juist tegen wil afzetten? Of gewoon oprecht vanuit mezelf?
Of nee, wat ik eigenlijk bedoel: ik ben een slechte cliché-feminist, want ik verbrand mijn bh niet en ik scheer mijn oksels. Maar eigenlijk maakt dat me uiteindelijk alleen maar een betere feminist, want als je je krampachtig tegen iets afzet, accepteer je eigenlijk stiekem dat het zo is (van vrouwen wordt verwacht dat X, dus juist daarom doe ik niet X!). Toch?
Ik snap de hele bh-verbranding sowieso niet. Ik voel me veel vrijer met bh want dan kan ik tenminste rennen om een trein te halen, snel een trap op lopen of fietsen over een klinkerweg.
Right! Eigenlijk ben je dus een goede feminist!
Woehoe! :)
Kijk, nu komen we ergens! We gaan het toch niet eens worden met zijn drieën/allen hè? Dan is de lol eraf…