Joe Peacock schrijft op CNN een relaas tegen de vrouw die net doet alsof ze nerd is om (aandacht van) mannen te kunnen scoren. Peacock introduceert hiervoor de prachtige term “6 of 9”:

They’re a “6” in the “real world”, but when they put on a Batman shirt and head to the local fandom convention du jour, they instantly become a “9”.

In de kern is het een goed artikel en ik vind het top van Peacock dat hij deze nep-nerds ontmaskert. Toch ik heb één bezwaar. Dit artikel focust weer op de verschillen tussen mannen en vrouwen. Waarom liggen knappe nerdmannen niet onder vuur? Waarom zou je juist als vrouw je nerdheid extra moeten bewijzen? Moet de aspirant-nerdvrouw voortaan een soort nerd-examen afleggen? Binnen 10 minuten de eerste drie levels van Super Mario uitspelen, het RAM in je computer vervangen en een bewijs voor de stelling van Pythagoras opschrijven?

Peacock maakt het nog een tandje erger als hij dit soort vrouwen vergelijkt met zielige dertienjarige jongetjes die vrouwen lastigvallen en uitschelden op XBox Live. Dat lijkt me nergens voor nodig. Volgens mij kun je een veel makkelijkere vergelijking maken: vrouwen die de geekwereld gebruiken om zich als alfa-vrouwtje te presenteren kun je supergoed vergelijken met – ja hoor, komt ‘ie – mannen die de geekwereld gebruiken om zich als alfa-mannetje te presenteren. Was dat nou zo moeilijk? Brogrammers bijvoorbeeld: de jocks van de middelbare school die zich drinkend en neukend door de tech-wereld bewegen en daarbij zowel introverte als vrouweljke nerds schofferen.

Tot slot: zonder vraag geen aanbod. De “6 of 9” zou niet bestaan zonder de (veelal mannelijke) nerd die altijd en immer staat te kwijlen over Slave Leia’s, Lara Crofts en andere overdreven geseksualiseerde vrouwelijke karakters in de nerdwereld. Maar daarover later meer.