Praktische tips voor de anti-Gamergater

Geplaatst op door

Lieve lezers, we moeten praten. We moeten het even hebben over Gamergate. Goede kans dat je niet weet wat dat is, want vrijwel alle grote Nederlandse media hebben het verhaal links laten liggen – met alleen een eervolle vermelding voor NRC (ook op Blendle) en EenVandaag. Maar ondertussen is Gamergate een van de grootste internetrellen van 2014, compleet met doodsbedreigingen en al. EenVandaag kan het beter uitleggen dan ik, dus geef dit even een paar minuten van je tijd:

De korte uitleg: Gamergate begon met een relletje over een vrouwelijke gamedeveloper die door haar ex werd beschuldigd van seks met game-journalisten, maar liep compleet uit de hand tot een haatcampagne van een flink aantal gamers die bang zijn dat de game-wereld verandert en ze niet meer onbeperkt hun (vrouwonvriendelijke) games kunnen spelen. Want stel je voor dat vrouwen zich thuis voelen in de game-wereld!

Voor een langere uitleg verwijs ik je graag naar Autostraddle en voor een erg lange uitleg naar Doctor Nerdlove (geniale naam trouwens).

Het is voor het eerst dat ik wekenlang heb getwijfeld of ik een blogstukje wel zou schrijven, uit angst voor de reacties. Ik heb heus wel eens eerder controversiële dingen geschreven waarbij ik schrok van sommige reacties en me gedwongen voelde om comments te modereren, maar nooit eerder heb ik getwijfeld om iets te publiceren. Niet voor niets: mensen die eerder over deze kwestie schreven werden uitgescholden, gehackt en bedreigd.

Waarom nu dan wel? Twee dingen. Vrouwen en tech: het is al een wankel gebeuren en Gamergate is nou typisch een reden waarom vrouwen en meisjes zich wel twee keer zullen bedenken voordat ze zich tussen de Gamergaters gaan wagen bij een studie informatica. En ten tweede, precies wat nerd-held Felicia Day zei:

But for the first time maybe in my life, on that Saturday afternoon, I walked towards that pair of gamers and I didn’t smile. I didn’t say hello. In fact, I crossed the street so I wouldn’t walk by them. Because after all the years of gamer love and inclusiveness, something had changed in me. A small voice of doubt in my brain now suspected that those guys and I might not be comrades after all. That they might not greet me with reflected friendliness, but contempt.

Zo voel ik me ook sinds Gamergate en dat raakt me erger dan ik had verwacht. Ik ben altijd trots geweest op mijn plek in de nerd-wereld en op mijn mede-nerds, maar opeens voel ik me niet meer helemaal veilig. Nerds zijn niet meer by default de underdogs, de good guys, mijn maatjes, mensen die zich soms wat onhandig uitdrukken maar het altijd goed bedoelen en voor rede vatbaar zijn. Sommige nerds zijn opeens de slechteriken. Gamergaters zeggen wel eens dat ze het hebben over ethiek in game-journalistiek, maar dat is gewoon niet (meer) waar: Gamergates vallen vooral iedereen aan die de status quo van vrouwonvriendelijke games niet langer accepteert, en dat op een hele nare manier.

Een paar dingen vallen me op. Feit: de helft van gamers is vrouw (bron). Feit: 11% van gamedesigners en 3% van gameprogrammeurs is vrouw (bron). Feit: games zijn vaak vrouwonvriendelijk (bron). Dit soort problemen bestaan trouwens net zo goed voor mensen die op andere manieren niet lijken op de stereotype gamer: de heteroseksuele, blanke, jonge man. Er zijn zoveel mensen die zich niet thuis voelen in de game-wereld.

Ik hoop dat je handen net zo jeuken als de mijne. Wat kan je doen?

  1. De makkelijkste en universeelste tip: wees aardig tegen je mede-gamers: mensen van alle geslachten, huidskleuren, geaardheden, leeftijden etc. (Het kan zo simpel zijn!)
  2. Spreek mensen erop aan die mede-gamers pesten of afzeiken, ook als het simpele dingen zijn of als ze zeggen dat het maar een grapje is. Klassieke voorbeelden zijn ‘je vecht als een wijf’ en het gebruik van ‘homo’ als scheldwoord.
  3. Steun zoveel mogelijk mensvriendelijke games: zonder verkrachting en geweld tegen vrouwen, homo’s en mensen met een andere huidskleur.
  4. En voor iedereen: laat je niet kisten! Laat je niet van je liefde voor games en programmeren af houden door een stelletje naarlingen. Omring jezelf met positieve mensen en medestanders! Blijf (of ga) games spelen, maken, ontwerpen, recenseren: die inclusiviteit creëren we alleen met een groot genoege tegenbeweging. Go for it.

Meer tips? Deel ze in de comments!

Ik had hier een complete scriptie over kunnen schrijven als ik tijd had. Er zijn nog zoveel dingen waar ik niet aan toe ben gekomen. Gelukkig zijn er een hoop andere mensen die erg goede stukken hebben geschreven, dus als je meer wil lezen, knock yourself out!

6 gedachten over “Praktische tips voor de anti-Gamergater”

  1. Ik heb zelf niet al te veel met computerspelletjes, laat staan dat ik tot de gamewereld behoor en dus begrijp ik werkelijk niet wat nu het probleem is van de gamers.

    Dat gezegd hebbende, ik kom via Andrew Sullivan (dish.andrewsullivan.com) de laatste tijd veel commentaar tegen, en dit filmpje van Christina Hoff Sommers vond ik wel een verhelderend en nuchter perspectief geven:
    http://dish.andrewsullivan.com/2014/10/23/the-best-of-the-dish-today-235/

    Met een aantal nuttige relativeringen, zoals dat het zo mag zijn dat meer meisjes spelletjes spelen dan jongens, maar dat van de mensen die heel veel computerspelletjes spelen de overgrote meerderheid nog altijd man is, en dat dit natuurlijk doorwerkt in het type spelletjes dat op de markt komt (en terecht).

    Dit ter aanvulling op wat je hierboven al aandraagt aan bronnenmateriaal.

    Antwoorden ↓

    • Dank voor de aanvulling, David! Zeker, vrouwen zijn vaker ‘casual’ gamers en mannen vaker ‘hardcore’ gamers. Maar ik zou het niet gek vinden als dat deels zo is omdat vrouwen zich niet zo thuis voelen in de meeste console/pc-games (maar dat is speculatie). Waarin ik het niet eens ben met het filmpje is het argument dat ‘als je vrouw bent en van games houdt, vinden gamers dat prima.’ Daarvoor heb ik echt te veel negatieve ervaringen gehoord van vrouwelijke gamers die werden uitgescholden en bedreigd.

      Antwoorden ↓

      • Een kip-ei probleem: zijn er meer games gericht op mannen omdat er meer mannelijke hardcore gamers zijn, of zijn er meer mannelijke hardcore gamers omdat de games gericht zijn op mannen?

        Mijn speculatie is vooral het eerste, waarbij aangetekend dat er wel sociale druk meespeelt waarbij ‘gamen’ gedrag is wat de maatschappij associeert met jongetjes, en dus tolereert bij jongens en ontmoedigt bij meisjes, net als met autootjes/poppen spelen. En als de hardcore gamewereld dan een mannenwereld is, is dit weer niet zo’n prettige omgeving voor vrouwen etc.

        Ik snap overigens werkelijk niet waar die mannelijke gamers zich druk over maken, en dat die woede zich expliciet tegen vrouwen richt vind ik zorgelijk. maar ik ben dan ook een niet-gamer (ondanks een af en toe opspelende verslaving aan civ en bejeweld blitz). Dus alle steun voor jou!

        Nog een mooie visualisatie van de twitter activiteit, met uitleg:
        https://medium.com/message/72-hours-of-gamergate-e00513f7cf5d

  2. Ik ben nog niet zover om een goede inhoudelijke reactie te geven, behalve dat ik het hele gebeuren verschrikkelijk vind. Maar ik dacht begrepen te hebben dat Z. Q. niet met die mannen naar bed was geweest (al had het geen f*ck uitgemaakt als dat wel zo was geweest!) maar dat die zielige ex van haar heur daarvan had beschuldigd. Wellicht zou je dat aan kunnen passen in je tekst?

    Liefs,
    Kim

    Antwoorden ↓

  3. Tip 5: wees vooral aardig voor ALLE gamers die je spreekt of leest of tegenkomt, op internet of waar dan ook. Kill them with kindness if necessary. David Auerbach van Slate raadt aan om te proberen de “moderate Gamergaters” los te weken van de beweging, door in te gaan op de mogelijkheid dat ze ergens misschien, los van de trolling en de redeloze vrouwenhaat, een punt hebben betreffende gamingjournalistiek: http://www.slate.com/articles/technology/bitwise/2014/10/how_to_end_gamergate_a_divide_and_conquer_plan.html

    Antwoorden ↓

Geef een reactie