Review + winactie: Hidden Figures

Hidden Figures

Zelfs ik, als nerdy feminist, wist tot voor kort niet dat de eerste Amerikaanse maanlanding mede mogelijk is gemaakt door zwarte vrouwen. Het boek Hidden Figures vertelt het verhaal van die vrouwen, en concentreert zich vooral op drie van hen: Katherine Johnson, Dorothy Vaughan en Mary Jackson. Het boek van Margot Lee Shetterly ligt al een paar maanden in de winkel, en de bijbehorende film is sinds vandaag ook in Nederlandse bioscopen te bekijken.

Ik heb nog niet de kans gehad om de film te zien, maar afgaand uit alles wat ik erover heb gezien en gelezen, staat hij nu al hoog op de lijst om mijn favoriete film van 2017 te worden. Het boek waarop de film is gebaseerd heb ik al wel gelezen, met – dit klinkt tegenstrijdig – veel interesse én veel moeite.

OK, ik leg even uit: het boek is geweldig grondig in het vertellen van het héle verhaal van zwarte vrouwen bij NASA en NASA-voorganger NACA, vanaf het verspreiden van een vacature voor rekenaars in 1943 tot ná de maanlanding in 1969. Het verhaal gaat over de opleidingen van de drie hoofdpersonen, hun romances, de kinderen, de schoolprojecten van de kinderen (!) en de coördinatie van het huishouden. Het duurt vijf hoofdstukken voordat we überhaupt aankomen bij de eerste werkdag van Dorothy Vaughan. Pas op tweederde van het boek begint de space race.

Het is dus nogal een verhaal, en Shetterly doet haar best om dat verhaal zo uitputtend mogelijk te vertellen. Daarmee leest het boek af en toe eerder als een proefschrift dan een leesboek. Jammer, want het is een interessant en belangrijk onderwerp. Het liefst zou ik willen dat zoveel mogelijk mensen dit boek lezen om er meer over te leren, maar bijna 350 pagina’s dicht op elkaar gepakte informatie is zelfs voor een intrinsiek gemotiveerde lezer als ik best lastig.

Hidden Figures filmposterAnderzijds is het boek juist daardoor ongelooflijk leerzaam. Ik heb nu een aardig beeld van hoe het leven eruitzag voor een zwarte vrouw in Virginia halverwege de twintigste eeuw en over deze drie superslimme zwarte vrouwen die tegen alle verwachtingen in carrière maakten in een wittemannenwereld. Maar niet alleen dat: ook over de geschiedenis van NACA/NASA, over het Amerikaanse leven in de Tweede Wereldoorlog in het algemeen, over de ontwikkelingen in de aeronautische industrie en over de inspanningen die nodig waren om een raket veilig op de maan te laten landen.

(Nog even voor de nerds onder ons: het boek wordt zelden echt technisch. Ja, het raakt af en toe even wiskundige termen, maar Shetterly maakt duidelijk dat ze zelf niet nerdy of bèta genoeg is om het allemaal goed te begrijpen of uit te leggen. Ik heb het rapport waarin Katherine Johnson uitlegt hoe je een satelliet in een baan rond de aarde brengt – overigens het eerste NASA-rapport met een vrouwelijke auteur – er dus gewoon zelf maar even bij gezocht.)

Wat ik dus eigenlijk wil zeggen: Hidden Figures is een even interessant als taai boek. Naar de film ben ik heel benieuwd, en ik hoop – en verwacht – dat die de gebreken van het boek gladstrijkt door meer focus in het verhaal te brengen en de drie hoofdpersonen meer te laten leven.

Voor wie het boek en de film wil vergelijken: dit is je kans! Ik mag niet alleen een exemplaar van het boek weggeven, maar ook twee vrijkaartjes voor de film. Hoe doe je mee? Heel simpel: plaats een reactie onder deze blogpost of op Facebook. That’s all! Over een week, dus op 16 maart, trek ik een winnaar. Good luck!
EDIT: de actie is gesloten en er is een gelukkige winnaar. Blijf Lady Geek vooral volgen (kan ook op Facebook) voor toekomstige winacties!

Ik kreeg mijn exemplaar van HarperCollins Holland, in ruil voor een eerlijke recensie.

6 gedachten over “Review + winactie: Hidden Figures

  1. Ik hoef de filmkaartjes niet te hebben (ik ga nooit naar de film en nooit met iemand uit), maar kun je iets meer vertellen over wat die vrouwen hebben bijgedragen? Het mag dan geen al te leesbaar boek zijn, het interesseert me wel. :)

    • Cool! Ja, de grap is eigenlijk dat de zwarte vrouwen in kwestie niet eens zo heel veel anders hebben gedaan dan witte mannen in die tijd al deden: wiskundige en natuurkundige berekeningen, eerst toegepast op vliegtuigen en langzamerhand steeds meer voor ruimtevaart. De moraal van het verhaal is vooral dat vrouwen, en zwarte vrouwen in het bijzonder, eigenlijk onzichtbaar waren, en eerder als secretaresse werden gezien dan als volwaardig medewerker. Ook buiten NACA/NASA trouwens: dat zwarte docenten in die tijd bijvoorbeeld maar de helft betaald kregen van wat witte docenten kregen. Schrijnend voorbeeld is dat een van de hoofdpersonen werd overgeplaatst naar een belangrijkere afdeling maar vervolgens steeds een kwartier moest lopen naar de dichtstbijzijnde zwartevrouwenwc – want ja, ook wc’s waren toen nog gesegregeerd. Dat soort dingen.

Laat een reactie achter bij KarianneReactie annuleren