Ik had vroeger nooit een spelcomputer. Dat was onzin, vonden mijn ouders, want op een pc kon je ook spelletjes spelen, en nog zoveel meer: tekstverwerken, eh, wat nog meer eigenlijk? Ach, vergeleken bij typemachines (waar ik ooit nog een typecursus op gedaan heb) is WordPerfect al gaaf genoeg.
Hoe dan ook, wij speelden dus DOS-spelletjes. Klassiekers zoals Commander Keen, Tetris en Sim City. Spellen met epische namen, zoals Invasion of the Mutant Space Bats of Doom. Spellen die voor mij toen onbegrijpelijk waren omdat ik nog niet zo goed Engels kon, zoals Carmen Sandiego en Monkey Island. En Squarez sprak ik uit als Skwarès. En omdat een bestandsnaam maar acht karakters kon bevatten, heette een van mijn Tetris-spellen Supertet.
Het waren vooral spelletjes die op 3½” of zelfs 5¼” diskettes stonden. Het lijkt al eeuwen geleden dat je op één 3½” diskette, dus 1,44 MB (ja, wel HD, want die DD diskettes waren lame), een stuk of tien spelletjes kwijt kon. Onze pc had twee harde schijven, en ik had de D-schijf helemaal voor mezelf, voor spelletjes. Totdat die vol zat en ik stukje bij beetje ook de C-schijf begon in te nemen, waar mijn vader al zijn nuttige software op had staan. Gelukkig was het relatief makkelijk om zo’n harde schijf – wat zal het zijn geweest, 128 MB? – te vervangen door een grotere.
Dus ik kon mijn pret niet op toen ik een prachtige infographic van 100 DOS-spellen tegenkwam. Wat een blast from the past! En prachtig vormgegeven als diskettes. Ik tel er ongeveer 25 die ik vroeger gespeeld heb. En jij?
Een van de spellen waar ik al zeker 15 jaar niet meer aan gedacht heb is Stunts:
Een hoop van deze spellen zijn te downloaden op Abandonia.
