Computertje pesten

Om zelflerende systemen beter te leren kennen (en uiteindelijk te verbeteren) is het best nuttig om te kijken waar ze de fout in gaan. Maar eigenlijk is het ook gewoon computertje pesten 😈

The new research, published on the arXiv, describes an algorithm that can efficiently identify the best pixels to alter in order to confuse an AI into mislabeling a picture. By changing just one pixel in a 1,024-pixel image, the software can trick an AI about 74 percent of the time. That figure rises to around 87 percent if five pixels are tweaked.

Bron: How Do You Turn a Dog into a Car? Change a Single Pixel. – MIT Technology Review

Computer bedenkt verkleedkostuums

Ik heb een bekentenis te doen: ik hou van verkleedfeestjes. Maar echt, ik HOU ervan. ZO VEEL. Dus als een of andere weirdo het idee krijgt om een neuraal netwerk te trainen om nieuwe verkleedkostuums te verzinnen, denk ik vooral: OMG, waarom heb ik dat niet eerder bedacht? Zoveel ideeën!

Op basis van 4500 kostuums als trainingsdata (sexy cat, witch, Voldemort etc.) genereerde het neurale netwerk in eerste instantie onbegrijpelijke ideeën (Sexy Purbie Lampire?) maar na een tijdje trainen werden de suggesties steeds beter: disco monster! Robot werewolf! The shark knight! Mario lander! Pumpkin picard!

Maar je neurale netwerk poept alleen maar uit wat je erin gooit, en legt daarmee meteen z’n vinger op de zere plek van clichékostuums:

Sexy Scare
Sexy the Pumpkin
Saxy Pumpkins
Sexy the Pirate
Sexy Pumpkin Pirate
Sexy Lamp

Toch denk ik dat mijn volgende verkleedfeestje het thema ‘zelfverzonnen woorden door dit neurale netwerk’ gaat zijn, want van dit lijstje moet ik nog het allerhardst lachen:

A barban
The Gumbkin
Scorbs Monster
The Barboon
Flatue doctor
Sparrow Plapper
Grankenstein
The Spongebog

Bron: A neural network designs Halloween costumes – AI Weirdness

Hallo Robot, hallo boek!

Stel je even voor: het is zomer 2015, je wilde altijd al schrijver worden, je eerste boek (of tweede, afhankelijk van of je je proefschrift meerekent) is bijna af, je verzamelt robots en houdt van nerdy dingen, en dan vraagt een van je favoriete wetenschapsjournalisten of je zin hebt om samen een boek te schrijven over robots.

“Goh,” zeg je dan, “interessant idee.”

Ondertussen, van binnen:

Natuurlijk zei ik ja. Wat dacht je dan? OK, het gaat ten koste van mijn vakanties en mijn sociale leven, en kost waarschijnlijk meer geld dan het oplevert, maar daar gaat het niet om. Schrijven! En robots! Die hele riedel die ik nu op feesten en partijen afdraai als mensen mij vragen of robots de wereld (of hun baan) gaan overnemen, die komt nu in uitgebreide, grappige, informatieve, onderhoudende vorm in een boek te staan. Met een voorwoord van de enige echte Ionica Smeets. En ik ben echt ZO FREAKING EXCITED.

Hallo Robot

Hoe echter het wordt, hoe cooler: we hebben inmiddels een heuse cover en een website en we zijn keihard aan het werk om ervoor te zorgen dat het in november in de winkels kan liggen.

Hallo Robot vertelt verhalen over de wetenschap en techniek achter de robots. Hoe werken ze? Wat kunnen ze? Wat kunnen ze niet? Wat willen we van ze? Hoe ver zijn ze al gekomen en wat belooft dat voor de toekomst? In Hallo Robot ontmoet de lezer zowel echte robots als sciencefiction-robots, maar ook de mensen achter de robots: de robotmakers en -ontwerpers, hobbyisten en professionals.

Je kunt ons volgen op Facebook voor allerlei toffe updates, en op pagina 36-37 van de najaarscatalogus van Uitgeverij Nieuw Amsterdam lees je er nog meer over. Wij zijn niet bang voor robots. Jij nog wel?

Managers, jullie banen worden overgenomen door computers

Deliveroo in 1915. (Nee, OK, eigenlijk de New Yorkse fietspolitie.)

Deliveroo in 1915. (Nee, OK, eigenlijk de New Yorkse fietspolitie.)

Als je als manager denkt dat je baan wel veilig is in de robot-revolutie: think again. Natuurlijk zijn er al allerlei bedrijven waar managers gewoon verdwijnen, zie bijvoorbeeld de Tegenlicht-aflevering ‘Het einde van de manager’. Maar al die Uber-chauffeurs en al die Deliveroo-fietskoeriers, die hebben eigenlijk een app als manager: Lees verder

Scheldende robots, eigenlijk wel zo realistisch

Misschien heb je wel eens filmpjes gezien van mensen die robots mishandelen: schoppen, duwen, dingen uit z’n handen slaan… Superzielig natuurlijk, maar allemaal FOR SCIENCE!, want je moet ook testen hoe een robot zich dan weer herstelt. Maar als zo’n robot stilletjes weer opstaat, is dat helemáál niet zoals een mens zich dan zou gedragen. Mr. King stelde zich voor hoe dat er in een realistisch scenario uit zou zien…

HAL vs. Her

Op emotioneel vlak is AI een hoop gegroeid tussen 1968 en 2013.

Reflections of HAL and Samantha from Tillmann Ohm on Vimeo.

Slim gedaan, deze film, met fragmenten van HAL 9000 uit 2001: A Space Odyssey en Samantha uit Her, samen tot een gesprek geknipt en geplakt. Haast onvergelijkbaar, de manier waarop ze praten en denken. Een mooi voorbeeld is een vergelijking tussen de soorten introspectie van de twee (“ik vind iets op mijn harddrive” versus “ik merk dat ik een emotie heb”).

Dit gesprek roept ook de vraag op: hoe zou AI in een film van nog weer 45 jaar verder eruit zien? Wat voor gesprek zou Samantha voeren met een AI-personage uit 2058? We gaan het zien, hopelijk. Ik ben dan ver in de 70, maar ik zet alvast een reminder in mijn agenda.

Tinder surprise

Rationaliseren we liefde te veel door met dating-apps en -websites de perfect passende partner te zoeken? Is de volgende stap dat je je ideale partner zelf kan maken of verzinnen?

Tegenlicht heeft weer een mooie documentaire afgeleverd: Tinder love. In tegenstelling tot wat de naam doet vermoeden, gaat de documentaire lang niet alleen over Tinder en andere dating-apps, maar meer in het algemeen over de toekomst van daten, liefde en seks. Want wat komt er eigenlijk na dating-apps? Meer richting de toekomst: kunstmatige intelligentie (zelfs de Turingtest komt nog langs, hoera!), virtual reality-porno, seksbots en zo verder.

Toevallig had ik nog een half blogstukje over seksbots in de planning staan, naar aanleiding van een interessant stuk in The Telegraph, waarin wordt gesteld dat het best wel creepy is als je ex een perfect gelijkende seksbot van jou heeft. Ja, OK, maar als je echt zo’n gekke geobsedeerde ex hebt, dan had hij of zij zonder seksbots waarschijnlijk een kamertje behangen met je foto’s, en is dat nou echt zoveel minder creepy? Dat vraag ik me af.

Om het gespeculeer nog eens verder door te voeren: stel nou dat robots de ideale sekspartner worden, willen we het dan uiteindelijk liever doen met robots dan met mensen? En doen we alleen nog functioneel aan mensenseks, in het kader van voortplanting? Of wacht eens even… Als je leuke kinderen wil, dan neem je gewoon virtuele kinderen. En dát is dus hoe machines de wereld gaan overnemen.

Zo ver gaat het niet in Tinder love. Maar toch wel vrij ver, met dingen die nu al gebeuren, en het is fascinerend (en nsfw) om dat te zien. Vooral kijken dus: Tinder love (VPRO Tegenlicht, 46 minuten).

Als robots films maakten

Ik heb al eens eerder geschreven over wat er gebeurt als je een computer een film laat schrijven. Nu ging Twitter helemaal los op het verzinnen van films die robots gemaakt zouden kunnen hebben met de hashtag #IfRobotsMadeMovies. Ik zocht de leukste voor jullie uit.