Lady Geek leest #3

Ik kom bijna dagelijks interessante artikelen tegen over ladygeek-verantwoorde onderwerpen die ik het liefst met mijn bloglezers wil delen. Helaas heb ik te weinig tijd om overal hele blogstukjes en commentaren over te schrijven en daarom bewaar ik ze voor later. De ervaring leert echter dat er in hoger tempo artikelen bij komen dan dat ik er uitgebreid over kan schrijven. Om te voorkomen dat die uitgebreide blogstukjes er pas komen als ik met pensioen ben, voortaan wekelijks op zondagochtend een lijstje met interessant leesvoer.

Robot sees itself for first time (YouTube, maart 2012)

Onderstaand filmpje doet een beetje denken aan mensen die zichzelf voor het eerst horen, zoals deze dame (wie zit er hier uien te snijden?). Qbo is een robotje dat objecten kan herkennen en leert in dit filmpje hoe hij er zelf uitziet. ‘Woah… I’m ready to recognize myself.’

Toys Are For Tots (Not Girls or Boys Damnit) (Autostraddle, december 2012)

Waar ik me steeds vaker aan erger en wat alleen maar meer en meer lijkt voor te komen: apart jongens- en meisjesspeelgoed. Alle autootjes zijn blauw, alle fornuisjes zijn roze, alle microscoopjes zijn blauw, alle poppen zijn roze. Zelfs de Hema, die meestal toch zo’n leuke winkel is, doet mee met deze kwalijke trend.

Volgens de Hema houden alleen jongens van skaten en alleen meisjes van eten.

Volgens de Hema houden alleen jongens van skaten en alleen meisjes van eten.

Kwalijk ja, want wat moet je als jongetje dat van koken houdt of als meisje dat van auto’s houdt? ‘What’s the point in ignoring half the population by only showing the other gender on the box?’

How Astronauts Used a Toothbrush to Fix Space Station (Space.com, september 2012)

Het klinkt als een aflevering van MacGyver, maar het is echt gebeurd: ‘NASA spaceflyer Sunita Williams and Japanese astronaut Akihiko Hoshide spent nearly 6 1/2 hours yesterday outside in the vacuum of space to properly install a pair of bolts […]. In addition to their regular spacewalking gear, Williams and Hoshide were armed with some makeshift tools — including an improvised wire cleaner and a toothbrush — to help them get the job done.’

Rails Girls The Hague: 13-14 September 2013

En tot slot: iets om alvast in je agenda te schrijven. ‘Rails Girls will land in The Hague to help aspiring lady techies build an application. We can’t wait to dive into the magical world of Ruby on Rails with you!’

Lady Geek leest #2

Ik kom bijna dagelijks interessante artikelen tegen over ladygeek-verantwoorde onderwerpen die ik het liefst met mijn bloglezers wil delen. Helaas heb ik te weinig tijd om overal hele blogstukjes en commentaren over te schrijven en daarom bewaar ik ze voor later. De ervaring leert echter dat er in hoger tempo artikelen bij komen dan dat ik er uitgebreid over kan schrijven. Om te voorkomen dat die uitgebreide blogstukjes er pas komen als ik met pensioen ben, voortaan wekelijks op zondagochtend een lijstje met interessant leesvoer.

Kickstarter bans project creators from giving away genetically-modified organisms (The Verge, juli 2013)

Kickstarter is leuk. Ik heb echt toffe projecten en producten gesteund en mede mogelijk gemaakt, zoals de handige en stoere CamCuff die ik deze week in de post kreeg. Maar deze week hebben ze als reactie op een supergaaf project met lichtgevende planten opeens genetisch gemodificeerde organismes in de ban gedaan. Je kunt van genetische modificatie vinden wat je wil, maar synthetische biologie is gewoon een heel wetenschapsveld en er is niets mis met lichtgevende planten. ‘It puts synthetic biology in the same category on Kickstarter as hate crimes and tobacco.’

Michelle Rodriguez Made Me Cry At Comic-Con (xoJane, juli 2013)

Afgelopen week was het weer tijd voor het jaarlijkse Comic-Con: de grootste beurs ter wereld voor alles wat met fantasy en science fiction te maken heeft. Op de drukste dag was er een vrouwenpanel in de grootste zaal, met vijf vrouwen die vertelden hoe het voor hen was om in die mannelijke wereld te werken. Helaas werden de (grotendeels mannelijke) toehoorders daar blijkbaar heel nerveus van. ‘Because five women, talking to us and each other for an hour about real issues they face as professionals, is “talking too much.” Because for a certain kind of man, a woman’s ideal response to sexism is always to “just ignore it.” Because nobody likes to feel uncomfortable in a space where they’ve been assured they can get away with just about anything.’

A Day Inside Comic-Con’s Hall H: Worshiping in the Ultimate Movie Church (Grantland, juli 2013)

En voor een beetje context: een man die vertelt over dezelfde gelegenheid, dezelfde gebeurtenis. ‘The target of this audience always shifts, but it is almost always young, and it is almost always female. Twilight makes a convenient scapegoat because it’s a franchise that’s not beloved by critics or the general populace, and it’s possessed of sexual politics that are just horrifying enough to provide a shred of cover to anyone who wants to assault it primarily on the grounds that it’s aimed at a woman’s inner 14-year-old girl instead of a man’s inner 14-year-old boy.’

How many people are in space right now?

How Many People Are In Space Right Now?

En tot slot: howmanypeopleareinspacerightnow.com, een site die precies doet wat ‘ie belooft. Scroll op de site naar beneden om te zien wie de huidige ruimtebewoners zijn en hoe lang ze er al zitten.

Lady Geek leest #1

Ik kom bijna dagelijks interessante artikelen tegen over ladygeek-verantwoorde onderwerpen die ik het liefst met mijn bloglezers wil delen. Helaas heb ik te weinig tijd om overal hele blogstukjes en commentaren over te schrijven en daarom bewaar ik ze voor later. De ervaring leert echter dat er in hoger tempo artikelen bij komen dan dat ik er uitgebreid over kan schrijven. Om te voorkomen dat die uitgebreide blogstukjes er pas komen als ik met pensioen ben, voortaan wekelijks op zondagochtend een lijstje met interessant leesvoer.

Broforce devs talk female heroes, 80s action appeal and cultural sensitivity to games (Polygon.com, juli 2013)

Je zou het niet verwachten van een clubje jongens die zichzelf bros noemen en een extreem gewelddadige game hebben gemaakt, maar deze gasten gaan eigenlijk best wel goed om met het precaire onderwerp ‘vrouwen in games’. ‘“We debated adding female characters a lot, and decided eventually that we didn’t want just a token female, because that would just be awkward and wasn’t really fair,” Greenwood said.’ Maar hoe hebben ze het dan wel opgelost? Gewoon als speelbare karakters die precies hetzelfde werken als de mannen. Zo simpel kan het zijn.

Star Trek: TNG mobileFor Baby Geeks: The Best Nerdy Mobiles (Apartment Therapy, mei 2013)

Nu diverse mensen in mijn omgeving kleine mensjes aan het maken zijn, is het leuk en handig om ook goede cadeaus voor nerds-in-wording te hebben. Leuk om te kopen en niet heel moeilijk om te maken: een mobile met nerdthema! ‘Whether you are an ardent supporter of House of Stark or have built your very own Tardis, you’ll find something here you’ll love.’

What is the political situation in the Mario universe? (Quora, april 2013)

Zeer serieus ingaan op hypothetische vragen, daar hou ik van. Deze flinke uiteenzetting over de politieke situatie van het Mario-universum vind ik dus geweldig, zeer grondig met referenties en alles. ‘The Mushroom Kingdom is currently ruled by Princess Peach [17], who is a member of the minority human population [18]. As the least numerous faction, humans in the Mushroom Kingdom are under constant threat from within and without. Internal threats include a significant terrorist faction led by Bowser [19], the leader of the Koopas; one of the most populous species in the Kingdom.’

LEGO Stephen Hawking (Eurobricks, oktober 2010)

En tot slot, voor het geval dat je je verveelt op deze zomerse zondag: instructies om je eigen Stephen Hawking te bouwen van LEGO.

Lady Geek leest: Zen and the Art of Motorcycle Maintenance

Ik wil beginnen met het belangrijkste advies dat je ooit zult krijgen over Zen and the Art of Motorcycle Maintenance (of Zen en de Kunst van het Motoronderhoud, voor wie liever Nederlands leest):

SLA HET VOORWOORD OVER.

Ik heb de 25th Anniversary Edition van het boek – ja, het is een klassieker uit 1974 – met een voorwoord van de auteur, die terugkijkt op de woelige 25 jaar sinds het boek is verschenen en een aantal reacties op het boek bespreekt. En op nonchalante wijze twee GIGANTISCHE spoilers weggeeft. U bent gewaarschuwd, lieve lezer.

Goed. Nu we dat uit de weg hebben, meer over waarom dit boek zo bijzonder is. Er zijn boeken die je leest omdat ze grappig zijn, of spannend, of ontroerend. En er zijn boeken – dat zijn er aanmerkelijk minder – die je leven veranderen. Die ervoor zorgen dat je opeens op een heel andere manier tegen alles aankijkt. Zen is zo’n boek. Maar het is óók spannend, en ontroerend, en bij vlagen grappig.

Weet je nog, vroeger, De Wereld van Sofie? Dat spannende, wijze boek over een meisje en filosofie? Zen is een beetje zo’n soort boek: verhaal en filosofische uiteenzetting tegelijk. Maar Zen is meer: een originele filosofische theorie bovenop een bespreking van andere filosofen. Een theorie waardoor een kwartje valt: het onderscheid tussen romantic quality versus classic quality, tussen het mooie en het ware, die beiden een plek hebben in je leven. De één zonder de ander is saai, leeg en zinloos.

Een paar voorbeelden. Romantic quality zonder classic quality is mooi maar leeg: een prachtig maar onpraktisch huis, een opzwepende tekst zonder echte boodschap, een mooie jongen die vreselijk dom of onaardig is. Andersom, classic quality zonder romantic quality: dingen die handig zijn, maar waarbij de vonk niet overslaat. Een artikel over een interessant onderwerp – maar niet te lezen zo droog. Een ultiem gezonde maaltijd die eruit ziet als een koeienvlaai en smaakt als karton. Een huis dat op papier aan je eisen voldoet, maar niet aanvoelt als een thuis.

In de intellectuele samenleving van tegenwoordig hebben we de neiging om ons meer te richten op classic quality: zolang het klopt en efficiënt is en we het kunnen verantwoorden, is het goed. Maar dat is niet het complete plaatje. Zonder romantic quality mis je iets, en door deze bewustwording kun je dat opeens uitleggen. Een goedkoop kantoorpand op een goed te bereiken locatie? Tja. Prima. Handig. Voordelig. Maar hoe voelt je personeel zich erbij? Is het mooi, inspirerend, gaaf, om trots op te zijn?

Die manier van denken kun je toepassen op van alles en nog wat. Maar dat kan Robert M. Pirsig beter zelf vertellen in het boek. En over romantic quality gesproken: behalve een filosofische uiteenzetting is Zen bovendien een thriller die culmineert in een bizar einde. Maar daarover vertel ik vooral niet te veel. Lezen. Hup.

Aaron Swartz, tragische internetheld of onhandige jongen?

Aaron Swartz in 2009

Misschien weet je nog niet wie Aaron Swartz is. Of was, moet ik zeggen, want hij is dood. Zelfmoord. Afgelopen januari. Hij was 26. En als je wel eens een RSS-reader hebt gebruikt, of Reddit hebt bezocht, of iets met Creative Commons hebt gedaan, dan heb je dat deels te danken aan dit jonge, getroubleerde genie.

Ik had al wel een paar dingen gelezen over Swartz. Over zijn briljante uitvindingen. Over zijn excentriciteit. Over het feit dat hij 14 was toen hij meewerkte aan de RSS-standaard. Over de miljoenenrechtszaak die tegen hem liep. Maar waar dit artikel in The New Yorker als geen ander in slaagt, is om de lezer te laten snappen hoe Swartz in elkaar zat. Hoe zijn merkwaardige geest werkte. Waar hij zich zorgen over maakte. Welk effect zijn naasten op hem hadden. Hoe hij zich voelde door die vermaledijde rechtszaak.

En dat alles door een combinatie van citaten van mensen om hem heen – waaronder zijn vader, zijn vriendin en een ex-vriendin – afgewisseld met stukjes uit blogartikelen van Swartz zelf, plus genoeg achtergrondinformatie om het verhaal compleet te maken.

The other night, when [redacted] asked me why I switched from computer science to sociology, I said it was because Computer Science was hard and I wasn’t really good at it, which really isn’t true at all. The real reason is because I want to save the world. Maybe I didn’t say that because it sounds sort of crazy.
– Aaron Swartz (2005)

En dan wordt het verhaal opeens nog veel hartverscheurender dan het was. Dan wordt het opeens veel begrijpelijker dat zo veel mensen zo sterk reageerden op zijn dood. Dan valt de excentrieke internetheld van zijn voetstuk: Swartz is eigenlijk gewoon een jongen die probeert alles goed te doen en uiteindelijk wordt ingehaald door onhandigheden en tegenvallers.

We spend so much time waiting to start to live. He always went big—he never looked for permission to go big. He assumed that he could talk to anyone he wanted, and he was right, and it wasn’t because he was super-special-genius-boy, it was because he tried.

Nogmaals: een spectaculair artikel. Lezen dus.

Vaticaans Latijn voor beginners

Zoals je misschien wel weet, stelt het Vaticaan zijn belangrijke documenten altijd op in het Latijn. Aangezien die documenten soms over wat mondialere zaken gaan dan het hemelse, moet er voor allerlei moderne woorden een Latijnse vertaling bedacht worden. Daarom bestaat er een flink woordenboek vol met Latijnse termen voor moderne verschijnselen, zoals spatiale vehiculum reciprocum (spaceshuttle) en tempus maximae frequentiae (spitsuur).

De leukste vondsten uit het Vaticaans woordenboek zijn opgenomen in het Vaticaans woordenboekje. En dat is leuk, want quidquid latine dictum sit, altum videtur: alles wat in het Latijn gezegd wordt, klinkt diepzinnig. Zeg nou zelf, je hoort toch liever “braccae tuae aperiuntur” dan “je gulp staat open”? Eerlijk is eerlijk, die zin komt niet uit het Vaticaans woordenboekje, en logisch ook: de Paus heeft natuurlijk altijd een jurk aan. Of zou hij in zijn vrije tijd soms ook een bracae linteae caeruleae (spijkerbroek) dragen?

Goed, ik check nog even mijn pagina publica breviloquentis (Twitter) en dan richting de keuken, want die pasta vermiculata lycopersici liquamine condita (spaghetti met tomatensaus) kookt tenslotte zichzelf niet. Nu maar hopen dat mijn lief de escariorum lavator (vaatwasser) al uitgeruimd heeft.

Meer vrouwen = betere aandelen

Ik roep het al jaren, maar Credit Suisse Research Institute heeft het nu ook wetenschappelijk bewezen: bedrijven met vrouwen in hoge posities presteren beter.

Shares of companies with a market capitalization of more than $10 billion and with women board members outperformed comparable businesses with all-male boards by 26 percent worldwide over a period of six years.

[…]

Net income growth for companies with women on their boards has averaged 14 percent over the past six years, compared with 10 percent for those with no female director.

Vooral in de crisis van 2008 hebben bedrijven met minstens één vrouw in de Raad van Bestuur het erg goed gedaan.

Veranderingen op zo’n hoog niveau gaan natuurlijk maar langzaam. Op dit moment heeft 36% van de Amerikaanse bedrijven geen enkele vrouw (!) in hun gemiddeld negenkoppige Raad van Bestuur. Ik zeg niet dat alle topposities door vrouwen bekleed moeten worden, of zelfs maar dat de helft van de bestuurders vrouw moet zijn, maar het zou voor alle bedrijven toch te doen moeten zijn om bij die negen bestuurders zeker één vrouw te hebben. Voor hun eigen bestwil: goed voor de aandelen.

(Eigenlijk post ik dit natuurlijk alleen maar om te kunnen refereren naar deze briljante grap over vrouwen en aandelen van Ronald Goedemondt. Wait for it…)

AI = magie

In een artikel over de geschiedenis van bijgeloof kwam ik dit prachtige citaat tegen:

all magic is necessarily false and barren; for were it ever to become true and fruitful, it would no longer be magic but science

Wat me hier meteen aan opvalt, is dat dat eigenlijk precies de definitie is van kunstmatige intelligentie: alles wat computers nog niet kunnen. Dat klinkt misschien gek, maar denk er maar eens over na. Voordat computers konden schaken, was dat een van de belangrijkste beloftes van AI. Maar nu is het gewoon een leuk trucje met algoritmes.

En zo geldt dat voor alles wat AI heeft bereikt. Robotica? Dat is gewoon engineering. Een basaal begrip van natuurlijke taal? Easy peasy. Een redelijk gesprek kunnen voeren? Meh. Expertsystemen? Laat me niet lachen. Emoties laten zien? Ook dat is geen intelligentie, maar gewoon een setje regels.

Wat we nu als AI zien – gezichtsherkenning, een natuurlijke manier van lopen en rennen, sociale intelligentie, écht goed met natuurlijke taal omgaan – dat zijn precies die dingen die mensen wel kunnen en computers nog niet. En je zal zien, ik voorspel het je, dat zodra een van die taken is opgelost, we dat niet meer zien als AI. Nee, dan weten we hoe het werkt, en dan is het dus “gewoon” een setje regels. Net als magie dus.

Hoe je sterke vrouwelijke karakters schrijft

Stripboekenschrijver Greg Rucka legt uit waarom hij zoveel goede sterke vrouwelijke karakters schrijft. En vooral ook, waarom dat bij veel mannelijke schrijvers zo erg mis gaat. Prachtig artikel!

Gender isn’t simply a biological trait; it’s a societal one. The female experience is different from that of the male, and if, as a male writer, you cannot accept that basic premise, then you will never, ever, be able to write women well. A man walking alone through Midtown Manhattan at three in the morning may have concerns for his safety, but I promise you, it’s a very different experience for a woman taking the same walk, and it’s different again for a man wearing a dress. Think about it. That’s a societal factor, and it’s a gendered one, and this is not and can not be subject to debate. If you’re looking to argue that sexism is a thing of the past, that the world is gender-blind, you’re not only wrong, you’re lying to yourself.

Lees het hele artikel op io9.