Spannend tot het einde!
Categorie archieven: Games & spellen
Pong spelen op het stoplicht
’t Is nog maar een mockup, maar hoe zou het zijn als dit echt bestond? Supergaaf!
STREETPONG from HAWK Hildesheim on Vimeo.
Terug uit de wildernis
De afgelopen drie weken kampeerde ik in een tentje in de wildernis in Canada. Ja, echt! Dat lijkt weinig ladylike (geen douche, geen spiegels, totaal ongeschikt voor hakken) en weinig geeklike (geen stroom, geen internet, je hebt niks aan je laptop), maar daarover later meer.
Eerst even wat over mijn blog, die tijdens mijn afwezigheid niet stilgezeten heeft. Voor wie de automatisch klaargezette posts gemist heeft, het ging de afgelopen weken over:
- games (Mario in 3D pixel art, een Tetris-docu en de 100 beste DOS-games)
- dames (booth babes en meer vrouwen = betere aandelen)
- katten (automatische kattenplaatjes en computers houden van katten)
- de ruimte (een open brief aan het universum, experimenteren in de ruimte en een troostende boodschap voor Pluto)
- robots (gratis online te kijken: de hartverscheurende film I’m Here)
- wetenschap (waarom is muziek verslavend? en een Turingmachine van Lego)
- en iets wat niet onder een andere categorie valt maar wel extreem gaaf is: MaKey MaKey.
Hoe maak je een 3D pixel art straattekening?
Nou, zo bijvoorbeeld:
Pixel art is daar dus supergoed geschikt voor! Perspectief uitrekenen, lijntjes uittekenen en inkleuren maar. Wie wil een keer samen met mij een 3D pixel art straattekening maken ergens in Utrecht?
Tetris: From Russia with love
Leuk: een BBC-documentaire van een uur over Tetris!
Meer tijd over en meer interesse in Tetris? Hier is een grote berg artikelen over het spel.
De 100 beste DOS-games
Ik had vroeger nooit een spelcomputer. Dat was onzin, vonden mijn ouders, want op een pc kon je ook spelletjes spelen, en nog zoveel meer: tekstverwerken, eh, wat nog meer eigenlijk? Ach, vergeleken bij typemachines (waar ik ooit nog een typecursus op gedaan heb) is WordPerfect al gaaf genoeg.
Hoe dan ook, wij speelden dus DOS-spelletjes. Klassiekers zoals Commander Keen, Tetris en Sim City. Spellen met epische namen, zoals Invasion of the Mutant Space Bats of Doom. Spellen die voor mij toen onbegrijpelijk waren omdat ik nog niet zo goed Engels kon, zoals Carmen Sandiego en Monkey Island. En Squarez sprak ik uit als Skwarès. En omdat een bestandsnaam maar acht karakters kon bevatten, heette een van mijn Tetris-spellen Supertet.
Het waren vooral spelletjes die op 3½” of zelfs 5¼” diskettes stonden. Het lijkt al eeuwen geleden dat je op één 3½” diskette, dus 1,44 MB (ja, wel HD, want die DD diskettes waren lame), een stuk of tien spelletjes kwijt kon. Onze pc had twee harde schijven, en ik had de D-schijf helemaal voor mezelf, voor spelletjes. Totdat die vol zat en ik stukje bij beetje ook de C-schijf begon in te nemen, waar mijn vader al zijn nuttige software op had staan. Gelukkig was het relatief makkelijk om zo’n harde schijf – wat zal het zijn geweest, 128 MB? – te vervangen door een grotere.
Dus ik kon mijn pret niet op toen ik een prachtige infographic van 100 DOS-spellen tegenkwam. Wat een blast from the past! En prachtig vormgegeven als diskettes. Ik tel er ongeveer 25 die ik vroeger gespeeld heb. En jij?
Een van de spellen waar ik al zeker 15 jaar niet meer aan gedacht heb is Stunts:
Een hoop van deze spellen zijn te downloaden op Abandonia.
The story of Anna’s video game tattoo
Als Game of Thrones een RPG was
Als Game of Thrones een RPG was, zou het er zo uitzien. Pas op: spoilers als je seizoen/boek 1 en 2 nog niet uit hebt. Pas op 2: lichtelijk NSFW (gratuitous breast interludes, net als in de serie zelf).
AWESOME. Waarom bestaat dit nog niet? Ik zou het spelen!
Rocken op de geschiedenis van videogames
Niet alleen chiptunes in de meest letterlijke zin van het woord, maar ook een mooie tijdreis door de geschiedenis van videogames, van Pong tot nu. Cool!
Vrouwelijke gamers, ze bestaan echt!
Gamer en gamejournalist Katie WIlliams vertelt over haar belevenissen op gamebeurs E3.
I wanted to accurately write about the games that I saw; instead, it was too often assumed from the outset that I would not be able to do this as a woman, and PR representatives took it to task to feed me condescension-laced spoonfuls of their games, lest my apparent black hole of knowledge sucked their product into the empty deadness of inaccurate, female-penned games journalism.
Lees het hele artikel op Kotaku.
Het trieste is, ik zou een hele blog kunnen vullen met dit soort artikelen. Dit soort gebeurtenissen zijn aan de orde van de dag. Waarom nou toch?