Lachen om domme mensen is vaak best wel grappig. Lachen om domme mensen die publiekelijk op internet verbazingwekkend kneuzige dingen doen: Failbooking.
Failbooking
2
FreeRice: spelen en leren voor het goede doel
Het zal weinig mensen verrassen dat spelletjes altijd motiverend werken. En laten we eerlijk zijn: dat is heus niet alleen zo voor kinderen, want wij als volwassenen zijn minstens net zo competitief. We hebben nu eenmaal een zwak voor het kunnen winnen van dingen, zoals wetenschapper Jesse Schell op heldere (en hilarische) wijze uitlegt in zijn presentatie op game-conferentie DICE 2010.
En de grap is: je hoeft er niet eens per se iets tastbaars mee te kunnen winnen. Als je dingen kan sparen, virtuele trofeeën kan winnen of kan laten zien dat je beter bent dan je vrienden is het al snel motiverend genoeg. Zie bijvoorbeeld Foursquare: ook al heb je er niks aan, toch wil ik punten halen en word ik buitengewoon competitief van het feit dat Nils de mayor is van zeven plaatsen en ik tot voor kort van geen één! En dus blijf ik steeds fanatieker inchecken, in de hoop toch eindelijk eens ergens mayor te kunnen worden. (Sinds gisteravond ben ik trouwens opeens mayor van twee plaatsen. Hoera!)
Een concept dat perfect inspeelt op dit gegeven is FreeRice, een website waar je door het spelen van educatieve spelletjes rijst kan verdienen voor een arm land. Deze site bestaat al jaren, maar eerder deze week ontdekte ik dat hij geweldig uitgebreid is sinds de laatste keer dat ik ‘m bezocht. Voorheen kon je alleen de definitie van Engelse woordjes raden, wat op zichzelf al interessant genoeg was: weliswaar begon je bij simpele woorden, maar op de hogere levels was het flink pittig. Squalor, betrothal, impetuous? Ik zou het zo niet weten. Voor elk goed antwoord worden er tien rijstkorrels gedoneerd door een van de sponsoren van FreeRice. Dat is niet zo veel, maar met tien minuten spelen heb je zo al duizend rijstkorrels bij elkaar.
Inmiddels is de site uitgebreid met andere quiz-categorieën, en die zijn geweldig divers! Naast Engelse woordjes en Engelse grammatica kun je nu ook de betekenis raden van Franse, Duitse, Italiaanse en Spaanse woordjes, rekensommetjes oplossen, scheikundige elementen benoemen en landen bij hoofdsteden zoeken. Daarnaast zijn er ook categorieën waarbij je schilders van beroemde schilderijen moet raden, of landen moet benoemen die op een wereldkaart aangeduid worden. Meer dan genoeg interessante vragen dus, en een succesvol concept: er worden doordeweeks meer dan 50 miljoen rijstkorrels per dag gedoneerd!
Probably bad news
Van opzettelijk dubbelzinnige woordspelingen tot genante versprekingen: er gebeuren een hoop grappige dingen in de pers. In de categorie ‘onhandige typfouten’ moest ik bijvoorbeeld erg lachen om deze zin uit een krantenartikel over tips voor energiebesparing in de winter: “If you’re feeling cold, crap yourself in a blanket.”
Ik zou overigens ook nog best een taalkundige verhandeling kunnen schrijven over onhandig geformuleerde krantenkoppen zoals “Man shot in chest, leg knocks on door for help.” Leest iemand zoiets wel voordat die krant gedrukt wordt? Of een tijdje geleden nog in een Nederlandse krant, waar de regelafbreking voor een heel andere lezing zorgt dan (hopelijk) de bedoeling was:
“Ouders doodgebeten
baby niet vervolgd”
Een mooi project voor in de toekomst is het schrijven van krantenartikelen die bij de alternatieve lezing van zo’n kop zouden horen. Dat van die doodgebeten ouders! En die baby die dan blijkbaar verdacht was! Dat moet toch een geweldig spannend verhaal worden. Wat een eindeloze bron van inspiratie!
Zijdezachte mokkataart
Ik heb deze taart twee keer gemaakt en beide keren hebben zowel ik als de taart huwelijksaanzoeken gekregen. De eerste keer was nog een spannend experiment: ik deed de twintig minuten durende mixmarathon met mijn gammele staafmixer, die dat eigenlijk niet aan kon en begon te stinken naar verbrand plastic, waardoor ik ‘m om de vijf minuten buiten op het balkon moest leggen om af te koelen (het vroor flink, dus dat ging wel aardig). Tip van de dag: gebruik geen gammele staafmixer.
Overigens mag je deze taart niet eten als je zwanger bent of anderszins ziek, zwak of misselijk, want er zitten namelijk rauwe eieren in.
Ingrediënten
Bodem:
100 g heel erg goed fijngehakte pecannoten
75-100 g bruine basterdsuiker
25 g gesmolten boter
50 g geraspte pure chocola
2 eetlepels kahlua
snufje zout
Vulling:
225 g boter op kamertemperatuur
100 g suiker
2 theelepels instantkoffie
1 eetlepel kahlua
80 g pure chocola
1 theelepel vanille-extract of een zakje vanillesuiker
4 eieren
Bereiding
Om de bodem te maken doe je de fijngehakte pecannoten, suiker, geraspte chocola en een snufje zout in een bak. Smelt de boter in de magnetron, meng de kahlua erdoorheen en giet het mengsel langzaam bij het mengsel terwijl je met een vork roert, zodat het een beetje kruimelig wordt. Doe dit in op de bodem van een vlaaivorm of een springvorm, druk het goed aan en zet het in de koelkast.
Smelt de chocola voor de vulling au bain marie of in de magnetron en laat het een paar minuten afkoelen.
Doe dan de boter, suiker, instantkoffie en kahlua in een grote bak en mix het ongeveer anderhalve minuut met een handmixer tot het een beetje luchtig is geworden. Giet dan langzaam de afgekoelde chocola erbij terwijl je goed blijft mixen (het is handig als je iemand hebt die je hier een handje bij kan helpen). Voeg de vanillesuiker of vanille-extract toe. Mix het nog even door zodat het goed gemengd is.
Vervolgens begint het marathonmixen. In een periode van 20 minuten moet je de vier eieren toevoegen terwijl je op middelmatige stand blijft mixen. Je mag natuurlijk best af en toe even stoppen met mixen om het mengsel met een spatel van de randen van de kom af te spatelen. Voeg elke keer een ei toe en mix een minuut of vijf, etcetera, etcetera, totdat je alle eieren hebt toegevoegd en het een romig en luchtig mengsel is geworden.
Dan zijn we alweer bijna klaar: doe de vulling in de vorm bovenop de bodem, zet de taart minstens een uurtje of twee in de koelkast en klaar is kees. Doet het erg goed op een luie zondagmiddag met een kop koffie en een krantje, maar ook op vrijdagavond met een groot glas bubbeltjeswijn om het weekend te vieren. Hoe dan ook, enjoy!
Ease off the ass
Leuke dingen die je kan doen met verkeersborden en dergelijke. Hm, had ik niet ergens nog een foto van het bordje bij de trap in CGN waar een rolstoelsticker ondersteboven opgeplakt is? Nouja, en we hebben natuurlijk Verboden te Rocken en op de gang “Verboden te Nöken”, maar daar snappen ze op zo’n Engelstalige website weer niks van.
De nieuwe chix0r.nl
Na allerlei nieuwerwetse snufjes te hebben uitgeprobeerd ben ik uiteindelijk toch maar weer terug bij een good old WordPress blog. En dat is eigenlijk vooral wetenschappelijk nuttig: voor mijn proefschrift heb ik als soort van reserve-toepassing van mijn onderzoek een instructiesysteem bedacht om een blog op te zetten en ik ging eens even testen of ik geen dingen over het hoofd gezien had. (De primaire toepassing is een recepten-instructiesysteem. Ik zit dus met enige regelmaat geheel werkgerelateerd op receptenwebsites rond te snuffelen. IK HOU VAN MIJN WERK.)
(Kun je nagaan, ik zit hier op maandagavond eigenlijk gewoon nog te werken. Ha!)
Los daarvan lijkt het me leuk om na jarenlang Twitter als primaire uitlaatklep te hebben gehad, ook eindelijk weer eens langere stukjes te kunnen schrijven. Ik wil jullie van tijd tot tijd trakteren op populair-wetenschappelijke beschouwingen over allerhande interessante zaken. Ik wil ook elke vrijdagmiddag een of andere grappige link posten, zoals ik nu al wekenlang elke vrijdagmiddag met vriendin S. per mail doe, want op vrijdagmiddag mag je naast serieus werken ook heus wel eens een beetje lachen als opwarming voor het weekend. En naast recepten in 140 karakters vind ik het ook leuk om zo af en toe eens langere recepten te kunnen posten die ik tegenkom op al mijn favoriete kookblogs.
Of misschien wordt chix0r.nl uiteindelijk wel iets heel anders dan wat ik er nu mee van plan ben. De toekomst zal het leren!
“They Have Sex” en andere eerlijke filmposters
Dit vind ik nou grappig: Honest Movie Titles. De posters van een aantal Oscargenomineerde films van dit jaar, maar dan met een wél eerlijke filmtitel.
Amerikaanse macaroni and cheese
Dit is een mijn succesrecepten van deze winter. Zeker met zo’n lange, koude, gure winter als dit jaar is dit het perfecte eten: warm, kazig en romig, met een knapperige bovenkant. Uit praktisch oogpunt is het ook vooral een ideaal diner voor veel mensen, met een verjaardag of klussende vrienden of Sinterklaas of kerst of oud en nieuw: je maakt ‘m vantevoren, en zodra het bezoek er is zet je ‘m een half uur in de oven. Met een grote bak salade erbij heb je genoeg proviand voor 10 à 12 eters. Maar je kunt ook alles voor jezelf maken en in koelkastbakjes doen, want opgewarmd is hij nog net zo lekker.
Martha’s macaroni and cheese (8 personen)
Ingrediënten
125 g boter
6 sneetjes witbrood, in blokjes van ± 1 cm
1,3 l melk
60 g bloem
nootmuskaat
cayennepeper
zwarte peper
zout
500 g oude kaas, geraspt
150 g Pecorino Romano, geraspt
500 g elleboogjesmacaroni
Bereiden
Verwarm de oven voor op 190º en vet een grote ovenschaal in met boter of olijfolie. Smelt 40 g boter in een pannetje of in de magnetron en giet het over de broodkruimels heen. Hussel ze goed door elkaar en zet ze apart.
Warm op een zacht vuurtje de melk op. Smelt ondertussen in een flinke pan de rest van de boter. Als de boter bubbelt, voeg dan de bloem toe en kook het een minuut lang terwijl je goed blijft roeren. Voeg dan beetje bij beetje de warme melk toe terwijl je goed blijft roeren. Als alle melk erin zit, blijf dan ongeveer 10 minuten roeren terwijl de saus borrelt. (Gefeliciteerd, je hebt nu bechamelsaus gemaakt!)
Kook ondertussen de macaroni in ongeveer 3 minuten half gaar.
Haal na 10 minuten zachtjes koken de pan met bechamelsaus van het vuur en voeg de cayennepeper, nootmuskaat en flink veel zwarte peper toe. Roer dan ongeveer driekwart van de beide kaassoorten door de saus. (De kaas hoeft nog niet helemaal gesmolten of perfect gemengd te zijn, dat komt in de oven allemaal wel.) Proef de saus, bedwing de drang om de hele pan zo leeg te eten en voeg eventueel wat zout toe.
Meng de halfgare (en goed afgegoten) macaroni met de kaassaus en giet het in de ovenschaal. Bedek met de rest van de kaas en dan de croutons. (Op dit punt kun je eventueel de ovenschaal met vershoudfolie bedekken, op het balkon zetten en wachten tot het bezoek gearriveerd is.) Bak de macaroni and cheese ongeveer 30-40 minuten in een voorverwarmde oven op 190º.
Lekker met broccoli of een knapperige salade.
Revenge of the logos
Dit artikel schreef ik oorspronkelijk voor Dutch Cowgirls, voordat ik erachter kwam dat er al twee eerdere artikelen over deze film waren. Zonde van m’n stukje, dus dan recycle ik ‘m maar hier!
Michelinmannetjes in een politieauto die de achtervolging inzetten op een duivels lachende Ronald McDonald. Twee verschillende smaken Pringles-logo’s die samen lunchen. Een dierentuin met onder andere de MGM-leeuw, de Linux-pinguïn en de Lacoste-krokodil. Het Franse filmcollectief H5, onder andere bekend van supervette videoclips voor Röyksopp en Massive Attack, is niet bang voor een beetje sluikreclame in hun nieuwste film, Logorama.
Sterker nog: logo’s spelen de hoofdrol in deze 17 minuten durende animatiefilm. En eigenlijk ook de bijrollen. En de figuranten. En het decor. In Logorama is eigenlijk weinig te ontdekken dat niet gemaakt is van een logo, en dat maakt het een interessante film waarin je elke keer weer iets nieuws ontdekt. Bovendien is het een écht spannende actiefilm waarin weinig heilige huisjes overeind blijven. Mocht je bijvoorbeeld een zwak hebben voor de rode en gele M&M uit de reclames, dan kun je je maar beter niet wagen aan deze film…
Saillant detail is dat de film van diverse videowebsites afgehaald is vanwege schending van het auteursrecht van de logo’s. Desalniettemin heeft Logorama al diverse prijzen gewonnen en is won hij afgelopen weekend zelfs een Oscar voor beste korte animatiefilm. Je kunt de hele film hier bekijken.
De taalkunde-sfinx
The Sphinx once challenged a particularly tasty-looking student of language to solve the riddle: “How is saying ‘My toe is turning blue,’ as a request to get off my toe, similar to slamming a door in someone’s face?” The poor student stammered that in both cases, when the agents are trying to communicate something, they have analogous intentions. “Yes indeed” countered the Sphinx, “but what are those intentions?” Hearing no reply, the monster promptly devoured the poor student and sat back smugly to wait for the next oral exam.(Cohen & Perrault, Elements of a Plan-Based Theory of Speech Acts, 1979)
Ik weet niet of de meneren Cohen en Perrault high waren ten tijde van het schrijven van de desbetreffende paper (het is tenslotte wel een artikel uit de jaren ’70), maar ik heb in ieder geval nog nooit zo’n gekke openings-alinea gelezen in een wetenschappelijk schrijven. Lieve lezer, punten voor het goede antwoord, je wordt niet opgegeten voor een verkeerde gok en ik zal aan het eind van de middag het antwoord posten :)
Image by oberazzi / CC BY-NC-SA 2.0