Wat zeg je, Lassie? Is Timmy in een put gevallen? Ik bedoel, weet je niet wat Dr. Horrible is? Oei! Dr. Horrible is de grappigste musical in de geschiedenis van musicals. Goede muziek, goede woordgrappen, en starring o.a. nerdhelden Neil Patrick Harris (welbekend van How I Met Your Mother), Felicia day (welbekend van mijn vorige blogpost) en de onvolprezen Simon Helberg (welbekend van The Big Bang Theory) als sidekick Moist.
“I’m Moist. At my most bad-ass, I make people feel like they want to take a shower.”
Gelukkig is er nog niets verloren. Hier is het eerste deel van seizoen 1. Snel kijken dus, voordat seizoen 2 uit is en je je nerdvrienden écht niet meer onder ogen kunt komen.
Het lijkt zo mooi, thuiswerken. Zo nu en dan ontsnap ik uit de rumoerigheid van de kantoortuin om thuis ongestoord een berg werk te verzetten. En voor een aantal van mijn vrienden is thuiswerken zelfs dagelijkse kost. Het heeft een hoop voordelen: je kunt halverwege de dag even een rondje hardlopen, tussendoor even een was ophangen, je hebt je eigen koelkast vol met lekker eten en drinken, en in mijn geval ook een stuk lekkerdere koffie dan op kantoor.
Maar thuiswerken is niet simpel. Het is makkelijk om afgeleid te raken of om geen grenzen te stellen aan je werk. Daarom vroeg Slashdot om handige thuiswerktips, die eigenlijk vooral neerkomen op het volgende: maak je thuiswerkdag zoveel mogelijk een kantoordag. Samengevat zijn dit de zeven belangrijkste punten: Lees verder →
Een paar jaar geleden werd The Big Bang Theory aangekondigd. Nerds wereldwijd verheugden zich: een tv-serie voor ons, over ons! En het was daadwerkelijk grappig: inside jokes over Battlestar Galactica, Star Wars, wiskundige formules en grappige t-shirts. En je weet hoe dat gaat met inside jokes: die zijn des te grappiger omdat andere mensen ze niet snappen.
Maar ergens in de afgelopen jaren is de serie verworden tot een soort nerd blackface: een stelletje ééndimensionale karikaturen van nerds zoals die eigenlijk alleen bestaan in de ogen van jocks en prom queens. Waarschijnlijk ten onder gegaan aan zijn eigen succes: opeens moet iedereen de grappen kunnen snappen. Daar ga je dus al. En op de een of andere manier voelt het alsof de schrijvers van de serie de karakters niet sympathiek vinden. Opeens lachen we niet meer mét de karakters, maar óm de karakters.
En over dat lachen gesproken: pas als je de laugh track wegknipt heb je door hoe ongemakkelijk het eigenlijk is.
People of average intelligence like to believe that smart people have huge emotional and social flaws. They do this so that they can feel superior, or at least not inferior. This concept is the soul of The Big Bang Theory.
Haha, we zeggen iets over een besturingssysteem, dat is grappig voor nerds.
Nee, dan Community! Waarin alle karakters ook een stereotype zijn (de sociaal onhandige nerd, de high school jock, de big mama, enz. enz.) maar wel liefdevol worden neergezet. Zo kan het dus ook.
Cupcake ipsum dolor sit amet chocolate bar gingerbread. Jelly beans cheesecake carrot cake apple pie. I love jelly I love ice cream wafer. Pie cotton candy chocolate chocolate cake. Gummies icing cake chupa chups marshmallow lemon drops. Liquorice wafer bear claw cupcake chocolate bar marzipan. Carrot cake tiramisu pie biscuit halvah sesame snaps. I love jelly-o donut.
Jelly muffin I love oat cake cake jujubes lollipop. Wafer cheesecake lollipop I love jelly-o I love wafer croissant gummi bears. Jujubes caramels wafer. Dessert marzipan I love sweet soufflé. Chupa chups chocolate bar bonbon applicake brownie jelly beans I love. Wafer soufflé gingerbread cake bonbon. Cupcake chocolate cake soufflé. Marshmallow jelly beans faworki muffin I love sweet roll chocolate macaroon sweet. Jelly brownie cupcake. Danish tart marshmallow sweet roll jujubes gummies soufflé gingerbread.
Al eerder op de Amerikaanse televisie, sinds vanavond ook op HBO Nederland: Game of Thrones.
Bij gebrek aan tv heb ik de serie al via andere kanalen tot me genomen. Tot twee keer toe. En als ik een tv had zou ik deze gelegenheid aangrijpen om hem nog een keer te kijken. Want alles is zo mooi, de acteurs zijn zo goed, de karakters zo geloofwaardig en genuanceerd, de verhaallijnen zo gecompliceerd, dat één keer kijken niet genoeg is. En zo’n obsessie heb ik maar zelden.
Ik heb van een tv-serie nog nooit zulke hoge productiewaarden gezien. Alles is prachtig en er is niets dat de betovering van de fictieve wereld doorbreekt. De decors en kostuums voelen nergens gefabriceerd. Door de mengeling van Middeleeuwse, classicistische en Arabische elementen voelen de locaties aan als geen enkele plek die je kent, maar wel plekken die zouden kunnen bestaan. De casting is perfect. Weinig bekende namen, maar stuk voor stuk, zonder enkele uitzondering, juweeltjes. Ik heb zelden zo geloofwaardig en met zulke overgave gespeeld zien worden in een tv-serie.
En de personages, die heerlijke personages, zijn immens genuanceerd en realistisch. Zelfs van de gemeenste naarlingen kun je begrijpen waarom ze doen wat ze doen. Dat wil niet zeggen dat iedereen rationeel is – sterker nog, net als in het echte leven is niemand rationeel. Iedereen heeft zijn eigen redenen en belangen en uiteindelijk draait alles net als in het echt om liefde, familie, vijandschap, wraak en machtsspelletjes die zich soms op de vierkante centimeter afspelen en soms uit de hand lopen tot buitenproportioneel formaat.
Game of Thrones is een epische serie, een waarlijk heldenepos, van het soort dat kan wedijveren met een klassieker als Lord of the Rings. Maar menselijker, hartverscheurender. Ik heb gekluisterd aan het scherm gezeten. Nagels in de bank bij de spannendste scènes. Kippenvel, tranen in ooghoeken, ongeloof, frustratie.
En tegen het einde van de tien afleveringen van het eerste seizoen wordt het steeds duidelijker dat het spel der tronen niet het enige spel is dat er gespeeld moet worden. Grotere krachten beginnen zich te roeren. Maar welke? En hoe? En in wiens voordeel? Extra bonus: in het tweede seizoen speelt Neerlands trots Carice van Houten mee als tovenares Melisandre. Kijken dus.
Weet je nog hoe enthousiast Jack van Gelder was bij die ene goal van Wesley Sneijder tegen Brazilië, anderhalf jaar geleden?
Dit filmpje van een cross-country mountainbike-race heeft twee commentatoren die drie minuten lang onafgebroken net zo enthousiast zijn. Ik weet helemaal niets van cross-country mountainbiken, maar wie hierbij niet enthousiast wordt heeft een hart van steen.
Edit: courtesy van @gsths, deze is misschien wel de beste aller tijden…
Vanmiddag deed ik er drie uur over om met de trein van Eindhoven naar Utrecht te komen. Dat is drie keer zo lang als normaal. Vertragingen zijn helaas eerder regel dan uitzondering met dit weer, maar hoe komt dat toch? En vooral ook: hoe komt het dat het in Zwitserland wel goed gaat?
Singer-songwriter Drew Smith zag het niet zo zitten om een of andere standaard low-budget videoclip op te nemen, dus hij vond een virtual assistant in India die toevallig ook choreograaf was. Een paar mailtjes en telefoontjes later:
ᐃᓄᒃᑎᑑᓲᖑᔪᖓ, oftewel inuktituusuungujunga. Ik spreek Inuktitut, betekent dat. Niet dat ik Inuktitut spreek, maar ik weet nu hoe je dat moet schrijven en zeggen (theoretisch gezien dan). En dat is precies het doel van de gratis cursus. Want als je als Oost-Canadese Inuit-taal je native speakers verliest (nog maar 35.000!), moet je je sprekers gewoon ergens anders vandaan halen.
