Een LEGO-volle zaterdag

Afgelopen zaterdag stond ik al om kwart voor 7 naast mijn bed. Maar alle verloren slaap was vergeven en vergeten toen twee opblaasbare lego-bejaarden me twee uur later welkom heetten op de regiofinale van de FIRST LEGO League Brabant, waar ruim 30 piepjonge teams kwamen strijden met hun zelfgebouwde en zelfgeprogrammeerde LEGO-robots.

Als lid van de negenkoppige technische jury beoordeelde ik het technisch ontwerp en programmacode van alle robots. En wat een gave robots waren het! De deelnemers waren tussen de 8 en 14 jaar. Best een groot verschil: van echt kleine kinderen tot opgeschoten pubers, compleet met snorharen en alles. Maar zowel bij de jonge als de wat oudere teams waren best wel indrukwekkende robots te vinden!

De teams stonden voor een flinke uitdaging. De robots moesten op een speelveld diverse opdrachten uitvoeren: een stoel halen en terugzetten, een bowlingbal gooien, in balans blijven terwijl ze over een instabiele brug reden, een medicijnflesje van een bepaalde kleur pakken, en zo nog een paar taken. Sommige robots waren heel basic en konden vooral heen en weer rijden, maar er waren bijzondere robots bij met kleursensoren en complete if-else-constructies.

Naast de jury-rondes mochten de teams (of beter gezegd: hun robots) ook nog allerlei wedstrijden spelen tegen elkaar. De teams en hun supporters waren superfanatiek! De robots werden aangemoedigd alsof het een voetbalwedstrijd tegen onze oosterburen was.

De LEGO League was het vroege opstaan meer dan waard. Ik heb veel toffe robots gezien, veel gemotiveerde kinderen gesproken, veel cijfertjes en beoordelingen bedacht en juryformulieren ingevuld, en geprobeerd een zo goed mogelijk oordeel te vellen. En dat is nog best lastig als er zoveel goeds langskomt! Gelukkig had ik op de terugweg nog net genoeg tijd om een warme snack te halen voor in de trein op weg naar huis. Wanneer zouden de eerste railcatering-robots ingevoerd worden?

Word een robotsuperheld: stap 1

Op zo’n zonnige zondag als vandaag wil ik niets liever dan door de stad rennen en alle voorbijgangers een fist bump geven met supergrote opblaasbare robothanden. Jammer genoeg heb ik geen supergrote opblaasbare robothanden. Gelukkig biedt ThinkGeek uitkomst…

Awesome. AWESOME. Giant robot battle fists @ ThinkGeek, $34,99. (Inclusief verzendkosten naar Nederland ongeveer €50.)

De robocalypse volgens xkcd

Ik heb het natuurlijk al wel eens eerder gehad over de robot-apocalypse, robot-revolutie, robocalypse, of hoe je het ook wil noemen (evenals een artist’s impression). Opmerkingen over de robocalypse staan zeker in de top 3 van bijdehante reacties als ik vertel dat ik kunstmatige intelligentie gestudeerd heb. (Een andere populaire is: “Dan ben je zeker zelf ook kunstmatig intelligent.” Of: “Hoe noem je een blondje dat haar haar bruin geverfd heeft? Kunstmatig intelligent. HAHAHAHA”)

Als gepromoveerd kunstmatig-intelligenticus kan ik iedereen verzekeren dat de robocalypse echt wel mee zal vallen. Ik heb vier jaar van mijn leven besteed aan pogingen om een robot in de vorm van een kat een pietsje intelligenter te laten communiceren, en dat blijkt al verdraaid moeilijk. Ik zie ‘m nog niet bepaald de wereld overnemen.

Maar Randall Munroe van xkcd neemt dat soort zorgen toch serieus en pakt het grondig aan. Voor het meest voor de hand liggende sciencefiction-scenario hoeven we in ieder geval niet bang te zijn.

What people don’t appreciate, when they picture Terminator-style automatons striding triumphantly across a mountain of human skulls, is how hard it is to keep your footing on something as unstable as a mountain of human skulls.

Bonuspunten voor de bijbehorende illustratie:

Maar auto’s hebben tegenwoordig ook allemaal computers. Wat als die zich gaan misdragen? Of mobiele telefoons? Nucleaire wapens? Lees het artikel op xkcd’s ‘What If?’.

AI = magie

In een artikel over de geschiedenis van bijgeloof kwam ik dit prachtige citaat tegen:

all magic is necessarily false and barren; for were it ever to become true and fruitful, it would no longer be magic but science

Wat me hier meteen aan opvalt, is dat dat eigenlijk precies de definitie is van kunstmatige intelligentie: alles wat computers nog niet kunnen. Dat klinkt misschien gek, maar denk er maar eens over na. Voordat computers konden schaken, was dat een van de belangrijkste beloftes van AI. Maar nu is het gewoon een leuk trucje met algoritmes.

En zo geldt dat voor alles wat AI heeft bereikt. Robotica? Dat is gewoon engineering. Een basaal begrip van natuurlijke taal? Easy peasy. Een redelijk gesprek kunnen voeren? Meh. Expertsystemen? Laat me niet lachen. Emoties laten zien? Ook dat is geen intelligentie, maar gewoon een setje regels.

Wat we nu als AI zien – gezichtsherkenning, een natuurlijke manier van lopen en rennen, sociale intelligentie, écht goed met natuurlijke taal omgaan – dat zijn precies die dingen die mensen wel kunnen en computers nog niet. En je zal zien, ik voorspel het je, dat zodra een van die taken is opgelost, we dat niet meer zien als AI. Nee, dan weten we hoe het werkt, en dan is het dus “gewoon” een setje regels. Net als magie dus.

Iedereen is een wetenschapper

Wijze meneer Neil deGrasse Tyson heeft (zoals gewoon) slimme dingen te zeggen. Deze keer over wetenschap en kunst. Hij vertelt terloops nog even over de toekomst van robotica en dat we ons echt geen zorgen hoeven te maken over de robocalypse. We zullen zien!

“This notion that a robot might turn on us… That’s not the robots we’re creating!”