Elegy for a Dead World: A Game about Writing Fiction

Geplaatst op door
1

‘We created Elegy so that everyone can write. As you explore, the game helps you create the narrative. You begin on Shelley’s World, now devoid of life. A bloated, red sun scorches a landscape of towers, sculptures, and cryptic machinery. As you encounter these elements, Elegy will cue you with a series of writing prompts.’

Gamen is gaaf, schrijven is gaaf, dus gamen × schrijven = gaaf2? We zullen zien… Nog zes dagen om de Kickstarter te steunen van Elegy for a Dead World: A Game about Writing Fiction. Mijn tien dollar zit er al in (maar ik ben dan ook lichtelijk Kickstarter-verslaafd). Goed idee, deze game? Of schrijf je liever uit jezelf? Lees verder →

Komt een Nobelprijswinnaar bij de douane

Geplaatst op door
Beantwoorden

They’re like, ‘Sir, there’s something in your bag.’
I said, ‘Yes, I think it’s this box.’
They said, ‘What’s in the box?’
I said, ‘a large gold medal,’ as one does.
So they opened it up and they said, ‘What’s it made out of?’
I said, ‘gold.’
And they’re like, ‘Uhhhh. Who gave this to you?’
‘The King of Sweden.’
‘Why did he give this to you?’
‘Because I helped discover the expansion rate of the universe was accelerating.’
At which point, they were beginning to lose their sense of humor. I explained to them it was a Nobel Prize, and their main question was, ‘Why were you in Fargo?’

What It’s Like to Carry Your Nobel Prize through Airport Security (Scientific American, 10 oktober 2014)

Hackers: superhelden of superschurken?

Geplaatst op door
2

News flash! Hackers zijn eigenlijk ook gewoon maar mensen: je hebt good guys, je hebt bad guys, en je hebt een heel groot grijs gebied daartussen. Want wat doe je als je een veiligheidslek ontdekt? Op internet bekendmaken? Aan een regering verkopen, zodat die ‘m kunnen inzetten als defensiewapen, maar misschien in een oorlog waar je niet achter staat? Aan de fabrikant van de software, zodat ze het lek kunnen dichten, maar misschien te langzaam of onhandig? Aan een bedrijf? Aan mede-hackers? Wat als de bad guys je honderd keer zo veel geld bieden als de good guys?

‘This is the community of people who would very willingly research nuclear fission, knowing that they’re going to produce the nuclear bomb, because they know that fission is cool for totally other reasons.’

Lees verder →

‘Pay-per-laugh’, het nieuwe verdienmodel van cabaret?

Geplaatst op door
Beantwoorden

Is dit een filmpje van de Spaanse variant van De Speld of wat?

Een Spaanse comedy club laat bezoekers per lach betalen, meldt BBC News. Je mag gratis naar binnen, en als je erin slaagt om je de rest van de avond als een chagrijnige zuurpruim te gedragen, blijft je avond ook gratis. Maar voor elke keer dat je lacht, betaal je €0,30, met een maximum van €24.

Los van of het echt is of niet, het klinkt wel als een goeie deal: je voelt je nooit bekocht, want als je geen lol hebt, hoef je niets of weinig te betalen, en de maximumprijs is alsnog geen gek bedrag voor een avond cabaret. (Bovendien heb je in dat geval, even rekenen, minstens 80 keer gelachen.) Ik gok dat zo’n soort constructie bij de gemiddelde zuunige Nederlander ook wel zou aanslaan. Welk comedytheater durft?

Mannen, genderongelijkheid is ook jullie probleem

Geplaatst op door
Beantwoorden

Man, wat is Emma Watson een baas. Je kent haar wel, die studiebol met dat pluizige haar uit Harry Potter. Tegenwoordig is ze ook Goodwill Ambassador voor de Verenigde Naties. En ze heeft goede dingen te zeggen:

Maar ik snap ook wel dat dingen toch altijd beter aankomen in je moerstaal. Dus speciaal voor jullie heb ik de speech vertaald. Komt ie dan!

Vandaag lanceren we een campagne onder de naam “HeForShe.” Ik doe een oproep aan jullie, omdat ik jullie hulp nodig heb. We willen gender-ongelijkheid beëindigen, en om dat te doen moeten we iedereen betrekken. Dit is de eerste campagne van zijn soort in de VN: we willen proberen zo veel mogelijk mannen en jongens te ronselen als voorvechters voor gendergelijkheid. En we er willen niet alleen over praten, maar ervoor zorgen dat het tastbaar wordt. Lees verder →

Kunstmatige intelligentie: hoe meer films, hoe meer vreugd

Geplaatst op door
1

Het jaar was 1999, we waren collectief fan van de Spice Girls en we waren zenuwachtig voor Y2K en we verbaasden ons te pletter over bullet time: het jaar van The Matrix! Je weet wel, die film met die geile lange leren jassen en die teleurstellende sequels. Toevallig was 1999 ook het jaar dat ik Cognitieve Kunstmatige Intelligentie ging studeren. Ja, dat klinkt alsof je les krijgt in het ontwerpen van zelfdenkende machines, autonome computers en robots die de wereld gingen overnemen. In de praktijk was het vooral gewoon dingen als Prolog leren, je hersens om logische complexiteit heen proberen te buigen en papers schrijven over Sinn en Bedeutung.

Los van het feit dat ik nog steeds zeker weet dat CKI de leukste studie is, lijkt het wel alsof ik een beetje een trendsetter ben. De blockbusters over kunstmatige intelligentie lijken elkaar in een steeds hoger tempo op te volgen. In 2001: AI: Artificial Intelligence. In 2004: I, Robot. 2008: WALL·E. 2009: Moon. 2012: Robot & Frank. 2013: Her. 2014: Transcendence. En dan heb ik het nog niet eens over de grote robot/cyborg-actiefilms als Transformers, RoboCop en Iron Man.

En jawel, vandaag kwam ik weer een nieuwe tegen: Autómata, met o.a. Antonio Banderas (je weet wel, die van dat liedje) en Birgitte Hjort Sørensen (je weet wel, Katrine Fønsmark uit Borgen):  Lees verder →

Waarom ik een slechte feminist ben (en waarom jij dat ook mag zijn)

Geplaatst op door
8

Toevallig las ik vandaag een essay van Roxane Gay (uit haar nieuwste boek) waarin ze zichzelf een slechte feminist voelt. Toevallig, want afgelopen week had ik het nog met een collega over rolverdelingen in relaties, en dat ik me af en toe een beetje schuldig voel als ik de traditioneel vrouwelijke taken doe en mijn lief de traditioneel mannelijke klusjes. Ja, veel dingen doen we samen. Maar de geest van die traditionele rolverdeling is niet te ontkennen: ik kook elke dag, mijn lief doet de afwas. Ik zal eerder een naald en draad ter hand nemen, terwijl hij beter met gereedschap overweg kan.

Hoe kan iemand die in de afgelopen maand vier paar schoenen gekocht heeft een goede feminist zijn? Ik respecteer het als vrouwen hun oksels niet scheren, maar voel me zelf ongemakkelijk als ik met stoppels onder mijn armen in het openbaar verschijn. Ik hou meer van romantische comedy’s dan van actiefilms. Ik drink graag prosecco en je maakt me blij met chocola. Ik heb een streefgewicht en pas mijn eetpatroon daarop aan. Ik hou van mooie auto’s, maar vraag me alsjeblieft niet om de olie te vervangen.  Lees verder →

Ode aan de nerd

Link

2

Drie uur lang nerd-tv met Ionica Smeets! Nog tot 27 augustus om 23.58 te kijken op VPRO.nl. Met o.a. nerds, grappen, liefde, YouTube-filmpjes en boeken.

Ionica Smeets bij Zomergasten

Het toffe is dat ik me meerdere malen tijdens het kijken realiseerde dat als ik zelf zomergast zou zijn, mijn aflevering er ongeveer hetzelfde uit zou zien. Iets met taalhumor, iets met wetenschap, iets over computers, iets over vrouwen in de wetenschap, iets over de liefde. Met natuurlijk net andere fragmenten: Turing in plaats van Feynman, Stephen Colbert over internetvrijheid in plaats van Penn & Teller over getallen, muziek in plaats van kleinkunst. Maar een ode aan de nerd, ja, dat zou het bij mij ook zijn.

Alledaags seksisme m/v

Geplaatst op door
5

We hebben het hier wel vaker over de belachelijkheid van producten die ‘speciaal voor vrouwen’ zijn: roze scheermesjes, de laptop en auto met speciale damesfuncties en de beruchte vrouwenpen. Die laptop, pen en auto komen in dit filmpje ook nog eens langs, samen met nóg 12 belachelijke roze troepjes. Wat is de raarste? Is het het vrouwenbier of de tietendeo?  Lees verder →