Het leven van een booth babe gaat niet over rozen

Geplaatst op door
1

Booth babes. Een controversieel onderwerp in de nerdwereld, die weliswaar door mannen gedomineerd wordt, maar waar vrouwen niet schromen om zich te laten gelden. Veel producten in de tech-wereld zijn op mannen gericht: games met schaars geklede vrouwen en vacature-video’s die wel heel duidelijk de man aanspreken bijvoorbeeld.

De booth babe, zo’n schaars geklede dame op naaldhakken die op een tech-beurs probeert klanten te lokken, is een van de sterkste voorbeelden van dit verschijnsel. Maar dat maakt het nog niet minder interessant om te lezen over hoe een dag uit het leven van zo’n meisje eruit ziet.

Minuscule pakjes en hoge hakken, dat is het werk-uniform voor deze dames. Met een dag werk – acht uur op die naaldhakken staan – verdienen sommige booth babes maar €50. De best betaalde booth babes vangen met een dag werk €140, maar voor de meeste is het maar een relatief eenvoudig bijbaantje. Een beetje staan, een beetje lachen, een beetje praten, af en toe op de foto met een voorbijganger.

Wat ik nou weer interessant vind: aan beide kanten van de medaille – vieze mannen én feministen – lijkt men soms te denken dat booth babes alleen maar objecten zijn. Enerzijds worden ze gezien als seks-objecten (door die vieze mannen, die alleen maar borsten en billen zien), anderzijds als hulpeloze slachtoffers (door de feministen). Maar booth babes staan er uit vrije wil. Het is maar een baantje.

“This is a job for us, we just wear less,” said Xue, who was in a blue mini-skirt and top. “We are doing real work.”

Typen op een banaan met MaKey MaKey

Geplaatst op door
4

Waarom zou je niet kunnen typen op een banaan? Of je kat gebruiken als afstandsbediening? Of Dance Dance Revolution spelen met vier bakken water? Pacman spelen met GETEKENDE CONTROLS?!

Ja, hoor ik je denken, omdat dat niet bestaat, nogal wiedes.

Fout!

Met MaKey MaKey kan dat dus wél. Dit zijn een paar gave ideeën die deze mannen hebben:

In het kort: met alle objecten die ook maar een klein beetje elektriciteit geleiden kun je zoiets maken. Clip er een clipje op dat je verbindt met een supersimpel control panel, klaar! Je hoeft niet eens te kunnen programmeren. Maar als je dat wel wilt, en een ambitieuzer plan hebt, geen probleem, dan kun je je MaKey MaKey zelfs gebruiken als Arduino:

You can start using your MaKey MaKey board in “Arduino mode” at any time. This would allow you to spin motors, turn on LEDs, or anything else that an Arduino can do. If you want to learn to use Arduino or other electronics, but want to start without any programming or breadboarding, MaKey MaKey is a good starting point. There’s no need to understand Arduino in order to use MaKey MaKey.

Gaaaaaaf. De Kickstarter-campagne is al afgelopen (en met succes: ze hebben 22x hun doelbedrag opgehaald), maar dit apparaatje gaat zeker op mijn verlanglijst. In september komt ‘ie uit. Ik ben benieuwd!

De 100 beste DOS-games

Geplaatst op door
6

Ik had vroeger nooit een spelcomputer. Dat was onzin, vonden mijn ouders, want op een pc kon je ook spelletjes spelen, en nog zoveel meer: tekstverwerken, eh, wat nog meer eigenlijk? Ach, vergeleken bij typemachines (waar ik ooit nog een typecursus op gedaan heb) is WordPerfect al gaaf genoeg.

Hoe dan ook, wij speelden dus DOS-spelletjes. Klassiekers zoals Commander Keen, Tetris en Sim City. Spellen met epische namen, zoals Invasion of the Mutant Space Bats of Doom. Spellen die voor mij toen onbegrijpelijk waren omdat ik nog niet zo goed Engels kon, zoals Carmen Sandiego en Monkey Island. En Squarez sprak ik uit als Skwarès. En omdat een bestandsnaam maar acht karakters kon bevatten, heette een van mijn Tetris-spellen Supertet.

Het waren vooral spelletjes die op 3½” of zelfs 5¼” diskettes stonden. Het lijkt al eeuwen geleden dat je op één 3½” diskette, dus 1,44 MB (ja, wel HD, want die DD diskettes waren lame), een stuk of tien spelletjes kwijt kon. Onze pc had twee harde schijven, en ik had de D-schijf helemaal voor mezelf, voor spelletjes. Totdat die vol zat en ik stukje bij beetje ook de C-schijf begon in te nemen, waar mijn vader al zijn nuttige software op had staan. Gelukkig was het relatief makkelijk om zo’n harde schijf – wat zal het zijn geweest, 128 MB? – te vervangen door een grotere.

Dus ik kon mijn pret niet op toen ik een prachtige infographic van 100 DOS-spellen tegenkwam. Wat een blast from the past! En prachtig vormgegeven als diskettes. Ik tel er ongeveer 25 die ik vroeger gespeeld heb. En jij?

Een van de spellen waar ik al zeker 15 jaar niet meer aan gedacht heb is Stunts:

Een hoop van deze spellen zijn te downloaden op Abandonia.

Meer vrouwen = betere aandelen

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik roep het al jaren, maar Credit Suisse Research Institute heeft het nu ook wetenschappelijk bewezen: bedrijven met vrouwen in hoge posities presteren beter.

Shares of companies with a market capitalization of more than $10 billion and with women board members outperformed comparable businesses with all-male boards by 26 percent worldwide over a period of six years.

[…]

Net income growth for companies with women on their boards has averaged 14 percent over the past six years, compared with 10 percent for those with no female director.

Vooral in de crisis van 2008 hebben bedrijven met minstens één vrouw in de Raad van Bestuur het erg goed gedaan.

Veranderingen op zo’n hoog niveau gaan natuurlijk maar langzaam. Op dit moment heeft 36% van de Amerikaanse bedrijven geen enkele vrouw (!) in hun gemiddeld negenkoppige Raad van Bestuur. Ik zeg niet dat alle topposities door vrouwen bekleed moeten worden, of zelfs maar dat de helft van de bestuurders vrouw moet zijn, maar het zou voor alle bedrijven toch te doen moeten zijn om bij die negen bestuurders zeker één vrouw te hebben. Voor hun eigen bestwil: goed voor de aandelen.

(Eigenlijk post ik dit natuurlijk alleen maar om te kunnen refereren naar deze briljante grap over vrouwen en aandelen van Ronald Goedemondt. Wait for it…)