Dit filmpje is satire, maar ik word er stiekem wel een beetje boos van, want er zijn heel veel mensen die echt zo denken.

Lieve nerd, ik snap je punt, tot op zekere hoogte. Ik begrijp dat hipsters een doorn in het bebrilde nerd-oog zijn, omdat ze koketteren met de nerd-cultuur. En ik snap ook dat nerds graag iets van zichzelf willen na al die jaren gepest te zijn op school. Maar zoals de nerd vroeger uitgesloten werd door zijn populaire, hippe, sociaal vaardige klasgenoot, zo gaat dat nu precies andersom. En dat is geen nette manier om je frustraties af te reageren.

Het grote probleem is dat altijd dezelfde mensen zichzelf weer moeten bewijzen als nerd. Vrouwen zijn de meest voor de hand liggende categorie. En ik voel me dus persoonlijk aangesproken.

Ja, ik ben dus een van die vrouwen die hipsterbrillen en skinny jeans dragen. Maar ik deed ook al aan P2P-sharing van games voordat Napster bestond (honderden Tetris-varianten uitwisselen met floppy’s, OH YEAH) en ik heb Engels geleerd door het spelen van computergames en ik heb een computerclub opgericht op mijn middelbare school en ik bezocht al internetvrienden in het buitenland toen het nog dial-up was en ik speelde D&D en Magic en al die dingen zou ik niet moeten hoeven zeggen om te ‘bewijzen’ dat ik een nerd ben.

Waarom zou het überhaupt nodig zijn om te bewijzen dat je een nerd bent?

Geek + equality = geekuality

Ik ben een liberaal, wat labels betreft. Als je jezelf ‘nerd’ of ‘geek’ vindt, dan mag je die titel gewoon voeren. Er is geen commissie waarbij je je aanvraag voor een nerd-pasje moet indienen en die je verzoek al dan niet goedkeurt op basis van je nerd-cv. Dat geldt trouwens voor meer labels. Min of meer willekeurig voorbeeld: er is ook geen commissie die je aanvraag voor het label ‘biseksueel’ evalueert op basis van je seksuele cv. Dat mag je gewoon zelf beslissen op basis van hoe je je voelt.

(Oef, ik zit me even voor te stellen hoe zo’n seksueel cv eruit zou zien. Moet je dan ook referenties opgeven?)

Gelukkig zijn er een heleboel toffe geeks (m/v) die het met me eens zijn. Luister naar Wil Wheaton en Adam Savage, mensen. En blijf in ieder geval hangen voor het hilarische moment op 2:22. (Misschien is dat wel de nerd-test? Of je daarom moet lachen of niet?)

Meer lezen? The Atlantic heeft ook een erg goed artikel over het ‘fake geek girl’ probleem.

Joe Peacock schrijft op CNN een relaas tegen de vrouw die net doet alsof ze nerd is om (aandacht van) mannen te kunnen scoren. Peacock introduceert hiervoor de prachtige term “6 of 9”:

They’re a “6” in the “real world”, but when they put on a Batman shirt and head to the local fandom convention du jour, they instantly become a “9”.

In de kern is het een goed artikel en ik vind het top van Peacock dat hij deze nep-nerds ontmaskert. Toch ik heb één bezwaar. Dit artikel focust weer op de verschillen tussen mannen en vrouwen. Waarom liggen knappe nerdmannen niet onder vuur? Waarom zou je juist als vrouw je nerdheid extra moeten bewijzen? Moet de aspirant-nerdvrouw voortaan een soort nerd-examen afleggen? Binnen 10 minuten de eerste drie levels van Super Mario uitspelen, het RAM in je computer vervangen en een bewijs voor de stelling van Pythagoras opschrijven?

Peacock maakt het nog een tandje erger als hij dit soort vrouwen vergelijkt met zielige dertienjarige jongetjes die vrouwen lastigvallen en uitschelden op XBox Live. Dat lijkt me nergens voor nodig. Volgens mij kun je een veel makkelijkere vergelijking maken: vrouwen die de geekwereld gebruiken om zich als alfa-vrouwtje te presenteren kun je supergoed vergelijken met – ja hoor, komt ‘ie – mannen die de geekwereld gebruiken om zich als alfa-mannetje te presenteren. Was dat nou zo moeilijk? Brogrammers bijvoorbeeld: de jocks van de middelbare school die zich drinkend en neukend door de tech-wereld bewegen en daarbij zowel introverte als vrouweljke nerds schofferen.

Tot slot: zonder vraag geen aanbod. De “6 of 9” zou niet bestaan zonder de (veelal mannelijke) nerd die altijd en immer staat te kwijlen over Slave Leia’s, Lara Crofts en andere overdreven geseksualiseerde vrouwelijke karakters in de nerdwereld. Maar daarover later meer.

Ik ben een nerd. Zo een die uren, zo niet dagen, bezig is met uitzoeken welke superfancy nieuwe harde schijf ze zal kopen om in haar laptop te zetten. (Het is deze très awesome hybride HDD/SSD geworden.) (Sorry, ik zocht nog een gelegenheid om daarover op te kunnen scheppen.)

Maar ik ben ook een vrouw. Zo een die uren, zo niet dagen, bezig is met uitzoeken van nieuwe schoenen. (En die als een blok valt voor zo’n $#^&@* sale die me zeker twee uur van mijn leven en enkele honderden euro’s heeft gekost.)

Toch denken veel mensen, vrouwen met name, dat die combinatie niet mogelijk is. De vrouw die van nerddingen én van vrouwendingen houdt. En dat komt van beide kanten.

Veel vrouwen die zichzelf nerd noemen hebben om de een of andere reden een probleem met rokjes, hakken en lingerie. Voor feministen geldt hetzelfde. Ik vind dat gek. Ik hou juist heel erg van het feit dat ik vrouw ben! En dat wil ik dus ook laten zien. Dus ja: benen, decolletés, oorbellen. Dat is niet om mannen te pleasen – als dat het doel was kon ik die kleren beter helemaal laten zitten – dat is om mij te pleasen. En waarom niet? Ben ik minder slim als ik op naaldhakken loop? Kan ik mijn nieuwe harde schijf niet in mijn laptop inbouwen als ik een jurkje aan heb?

Daarmee verraadt de feminist juist zichzelf: als ik in de ogen van een feminist alleen succesvol kan zijn met een broekpak, platte schoenen en een opgeschoren kapsel, wat zegt dat dan over haar beeld van de vrouw? HA!

Andersom bestaat er in de ogen van de vrouwelijke vrouw ook een gek vooroordeel: de echte dame stelt zich hulpeloos op. De damsel in distress. Mag geen zware dingen tillen. Mag geen verstand hebben van techniek. Mag niet van auto’s en voetbal houden. Mag vooral niet slimmer zijn dan mannen. Wat is dat nu weer voor raar ideaalbeeld? Waarom geef je je eigen vrijheid op? Als ik zin heb om computergames te spelen en voetbal te kijken en zelf mijn koffer te dragen, wie heeft dan het recht om mij daarvan te weerhouden?