Categorie archieven: Internet

Het einde van de weg

Geplaatst op door
7

Op The Atlantic vond ik een fotoserie over (letterlijk) het einde van de weg, oftewel: plekken op Google Maps waar de weg ophoudt. Het is een prachtige fotoserie, maar ik miste wel het Nederlandse perspectief. Dus ik ben eens op zoek gegaan naar een paar Nederlandse weg-eindes. Die blijken er vaak opmerkelijk Nederlands uit te zien, en pittorésk! Ik zocht zes mooie Nederlandse weg-eindes bij elkaar. Speciaal voor u, lieve lezer.

Weet jij nog leuke weg-eindes in (of buiten) Nederland?

Terschelling

Een naamloos pad op Terschelling

Lees verder →

Raad je plaatsje

Geplaatst op door
9

Na mijn vorige Google Street View tool kan ik jullie ook deze niet onthouden: GeoGuessr (ja, die missende e is wel een beetje web 2.0-spelling van 2007). Op basis van alleen een Google Street View screenshot mag je de locatie raden.

Tof, maar moeilijk! Soms heb je alleen lokale flora en fauna om op af te gaan. Als je een beetje mazzel hebt kun je nog iets met de kleur van nummerborden en soms de taal van een uithangbord. Maar het is erg makkelijk om, zeg, een historische locatie in Paraguay te verwarren met Griekenland, of het platteland van Frankrijk met dat van Australië (true stories). Een leuk avontuur is het sowieso: ik heb alweer twee prachtige locaties bijgeschreven op mijn vakantie-wensenlijstje.

Bij mijn derde poging scoorde ik 9520 punten. Niet slecht, dacht ik zo. Wat is jouw high score?

Oeps

Oeps

Maak een time-lapse in je browser

Geplaatst op door
2

Time-lapse filmpjes ken je inmiddels waarschijnlijk wel. Het is een soort stop-motion van foto’s, maar dan zonder zelf iets te manipuleren voor de camera. De natuurlijke gang van zaken (wolken, zonsondergang, sneeuwval) is in sneltreinvaart te zien in het resulterende filmpje. Gelukkig heeft Google Street View Hyperlapse de twee lastigste dingen van het proces geëlimineerd: het fotomateriaal wordt automatisch van Google Street View gehaald, en het aan elkaar knippen en plakken van het filmpje wordt ook voor je gedaan. En met niet onverdienstelijke resultaten, zoals je kunt zien in dit demofilmpje:

Zo mooi als in het demofilmpje is het niet geworden, maar na een paar pogingen om de juiste invalshoek te vinden (letterlijk en figuurlijk) heb ik ook een paar aardige Hyperlapses gemaakt. Mijn ouderlijk dorp blijkt goed Hyperlapse-baar te zijn (IJsselbrug, uiterwaarden), ik maakte er één van een zonsondergang in Iowa, ik vond een regenboog in Dartmoor en natuurlijk kon de Canadese gletsjer waar ik vorig jaar op wandelde niet ontbreken.

Toch ontbreken er nog een hoop mooie plekken. Google Street View heeft mijn twee favoriete eilenden, IJsland en Schiermonnikoog, nog niet bereikt. En helaas krijg ik Hyperlapse niet aan de praat op Spitsbergen, waar het toch ook goed toeven is qua Google Street View:


Grotere kaart weergeven

Knutsel mee! Heb jij mooie Hyperlapses gemaakt? Of ideeën waar ik vervolgens mee verder kan knutselen, mooie beelden die je bent tegengekomen in Google Street View bijvoorbeeld? Laat ze achter in de comments!

Aaron Swartz, tragische internetheld of onhandige jongen?

Geplaatst op door
3

Aaron Swartz in 2009

Misschien weet je nog niet wie Aaron Swartz is. Of was, moet ik zeggen, want hij is dood. Zelfmoord. Afgelopen januari. Hij was 26. En als je wel eens een RSS-reader hebt gebruikt, of Reddit hebt bezocht, of iets met Creative Commons hebt gedaan, dan heb je dat deels te danken aan dit jonge, getroubleerde genie.

Ik had al wel een paar dingen gelezen over Swartz. Over zijn briljante uitvindingen. Over zijn excentriciteit. Over het feit dat hij 14 was toen hij meewerkte aan de RSS-standaard. Over de miljoenenrechtszaak die tegen hem liep. Maar waar dit artikel in The New Yorker als geen ander in slaagt, is om de lezer te laten snappen hoe Swartz in elkaar zat. Hoe zijn merkwaardige geest werkte. Waar hij zich zorgen over maakte. Welk effect zijn naasten op hem hadden. Hoe hij zich voelde door die vermaledijde rechtszaak.

En dat alles door een combinatie van citaten van mensen om hem heen – waaronder zijn vader, zijn vriendin en een ex-vriendin – afgewisseld met stukjes uit blogartikelen van Swartz zelf, plus genoeg achtergrondinformatie om het verhaal compleet te maken.

The other night, when [redacted] asked me why I switched from computer science to sociology, I said it was because Computer Science was hard and I wasn’t really good at it, which really isn’t true at all. The real reason is because I want to save the world. Maybe I didn’t say that because it sounds sort of crazy.
– Aaron Swartz (2005)

En dan wordt het verhaal opeens nog veel hartverscheurender dan het was. Dan wordt het opeens veel begrijpelijker dat zo veel mensen zo sterk reageerden op zijn dood. Dan valt de excentrieke internetheld van zijn voetstuk: Swartz is eigenlijk gewoon een jongen die probeert alles goed te doen en uiteindelijk wordt ingehaald door onhandigheden en tegenvallers.

We spend so much time waiting to start to live. He always went big—he never looked for permission to go big. He assumed that he could talk to anyone he wanted, and he was right, and it wasn’t because he was super-special-genius-boy, it was because he tried.

Nogmaals: een spectaculair artikel. Lezen dus.

Een Oscar voor Kickstarter

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik schreef al eens eerder over Kickstarter (Roominate, Makey Makey en diverse andere tips), dus het moge duidelijk zijn dat ik fan ben van het crowdsourcing-model. Nu blijkt dat het ook écht kan werken: de documentaire Inocente, gefinancierd via Kickstarter, won vannacht een Oscar voor beste korte documentaire.

Twee andere Kickstarter-projecten waren ook genomineerd voor het felbegeerde beeldje: net als Inocente had ook Kings Point had ook een nominatie staan voor beste korte documentaire, en Buzkashi Boys voor beste korte film.

Als een computer een film schrijft…

Geplaatst op door
2

…ziet dat er ongeveer zo uit:

Even wat context: Cleverbot is een chatbot, een computerprogramma dat met mensen kan praten. Dat doet ‘ie soms best aardig, maar een menselijke intelligentie benadert ‘ie toch nog niet helemaal, zoals dit filmpje goed illustreert. Als goedgemutste blogger leek het me wel een goed idee om Cleverbot te interviewen voor dit artikel. Dat ging niet helemaal zoals gepland…

Lady Geek: Hi Cleverbot.

Cleverbot: How are you?

Lady Geek: Good, thanks. Can I write about you on my blog?

Cleverbot: I don’t know, can you?

Lady Geek: Of course I can, I was just asking if you’d be alright with it.

Cleverbot: Are you crazy?

Lady Geek: What, no, I don’t know, maybe a little?

Cleverbot: Yep, I see.

Lady Geek: So… Is that a yes?

Cleverbot: No.

…oh.

Is internet-vrouwenhaterij vooral Amerikaans?

Geplaatst op door
3

Ze zeggen wel eens: als er een vraag in de titel van een artikel staat, is het antwoord altijd ‘nee’. Maar deze keer vraag ik het me echt, oprecht af: is internet-vrouwenhaterij vooral Amerikaans?

Ik lees wel eens vaker artikelen over hoe ontzettend, overdonderend slecht vrouwen op internet behandeld worden. Zo ook weer afgelopen weekend: de online aardigheidscultuur is niet van toepassing op vrouwen, stelt feministisch weblog Jezebel. Ik vind het lastig. Het feit dat ik zelf weinig in aanraking ben gekomen met vrouwenhaterij op internet wil niet zeggen dat het niet bestaat. Maar ik hoor in mijn omgeving toch weinig verhalen die passen bij het verhaal van Jezebel.

De premisse van het artikel wil ik overigens ook in twijfel trekken: ik heb weinig gemerkt van het verschijnsel dat het internet opeens zoveel aardiger geworden zou zijn. Ik herinner me het internet van ‘vroeger’, 10 à 15 jaar geleden, vooral als een kleine, relatief veilig aanvoelende plek, een soort buurthuis, waarvan je wel wist dat er vervelende dingen gebeurden, maar waar vooral het gevoel overheerste dat we met z’n allen iets tofs nieuws hadden ontdekt. Samen op internet zitten schiep automatisch al een band.

Ergens, een jaar of tien geleden, of minder misschien, kwam de ontnuchterende fase: iedereen zit op internet, mijn ouders zitten op internet, mijn toekomstige werkgever zit op internet, alles wat op internet staat zal er altijd blijven. We werden volwassen: we gingen opeens op onze woorden (en beelden) passen. Dat is misschien die ‘aardigheidscultuur’ van het internet van tegenwoordig. Maar is die aardigheid nou echt alleen voor mannen? Het artikel op Jezebel stelt:

Ask any woman with an email address or commenter handle […]; I’ve never met a single one who wasn’t somehow affected by negative feedback that focused specifically on her gender, not her work.

Ik probeer al een dag of wat te bedenken wat ik zelf voor misogyne zaken heb beleefd op internet, maar dat valt eigenlijk best mee. Toen ik een paar jaar geleden iets op Reddit postte over mijn leven als vrouw in de academische informatica-wereld kreeg ik wel een paar onbeleefde reacties. Dat viel eigenlijk alsnog best mee; voor elke negatieve comment kreeg ik er toch zeker ook één of twee positieve reacties bij.

Op het Nederlandstalige stukje van het wereldwijde web is het me misschien wel nog nooit voorgekomen dat ik rare misogyne opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd kreeg. Misschien heb ik geluk gehad. Misschien zit ik in een gek soort van afgeschermd wereldje. Maar misschien, zat ik te denken, is het wel iets Nederlands. Dat we elkaar hier liever beledigen op afkomst en politieke standpunten dan op geslacht. Wat denken jullie?

Best of Pinterest

Geplaatst op door
Beantwoorden

Ik ben een beetje verslaafd aan Pinterest, de creabea-website voor (met name) Amerikaanse huismoeders. Maar als je selectief bent in wie je volgt, kun je prima alle bruidsjurken, bijbelcitaten en homeschooling-tips links laten liggen en heel veel leuke recepten, outfits en nerdy dingen vinden.

Voor wie mij niet wil volgen verzamel ik vanaf nu elke week de leukste Pinterest-links op LadyGeek.nl. Speciaal voor jullie! Klikkerdeklik op de plaatjes als je meer wil weten over waar je deze shit kunt kopen of hoe je het kunt maken.

Best of robots:

Best of geeky things:

Best of funny things:

Best of food & drink:

Best of outfits & hairstyles:

De leukste Kickstarter-projecten

Geplaatst op door
5

Ik heb wel eens eerder dingen geschreven over Kickstarter-projecten, maar er komt zoveel interessants langs dat ik maar even een klein overzichtje voor jullie heb gemaakt.

Altijd al je eigen supercomputer willen hebben? En dat voor $100? Parallella heeft nog 6 dagen en ruim $300.000 te gaan. Dat wordt dus nog even spannend.

Nee, dan dit project: een beter speelbord voor Kolonisten van Catan. Nog 29 dagen te gaan en al ruimschoots over het budget heen!

Of sponsor een workspace voor hackermoeders (hackervaders ook welkom): een creatieve ruimte, van alle gemakken voorzien, met kinderoppas. Nog 27 dagen te gaan en nu halverwege het doel van $10.000.

Tot slot, omdat robots nooit mogen ontbreken op LadyGeek.nl: Romo, de smartphone-robot. Nog 24 dagen te gaan en nu nét over z’n budget heen.