Ik wilde vroeger schrijver worden

Ik wilde vroeger schrijver worden. En ik was een ontzettende nerd. Ik identificeerde me nog het meest met Matilda, de onbegrepen boekenwurm die ver voor haar tijd de bieb al uit had. Voor de lol knutselde ik websites en daar schreef ik dan dingen op. Ik kan er niks aan doen: ik denk ergens aan en er tuimelt een zin uit. Of een paar. 

Ik wilde vroeger schrijver worden. Maar als schrijver je brood verdienen, echt als boekenschrijver, is net zo lastig als professioneel rockster worden. Dus ik ging verder op mijn ontzettende nerdheid bij de keuzes die ik maakte voor mijn vakkenpakket, mijn studie en mijn sollicitaties daarna. Het schrijven werd een hobby en daar was ik best tevreden mee.

Een vrij serieuze hobby wel, getuige mijn blog en (vooral) het boek dat Lisanne en ik per ongeluk schreven. (Dat is dus wat er gebeurt als je twee boekenfanaten zonder surveillance bij elkaar zet. Oeps! Tuimelt er opeens een boek uit.) En uiteindelijk waren het precies al die gekke hobby’s waardoor ik me afgelopen jaar realiseerde wat ik altijd al had willen doen. 

Ik wilde vroeger schrijver worden. En ik was een ontzettende nerd. En nu zit ik in de wetenschapscommunicatie en dat blijkt precies te zijn waar alles altijd al naartoe wees. Niet dat ik altijd al op zoek was naar mijn passie (huu, vies woord). Maar door te doen wat ik wilde, kwam ik precies terecht waar ik wilde zijn.

Zonder gek doen kom je niet op de maan

Ik ga hele rare dingen doen deze week.

Nee maar echt. Héle rare dingen.

Denk in de richting van iemand (of mezelf) verkleden in een kostuum gemaakt van boerenkool, een kerkkoor Metallica laten zingen, kwantumcryptografie uitleggen aan een kleuterklas of een voetbalteam een balletvoorstelling laten uitvoeren, compleet met tutu’s en alles. Niet daadwerkelijke items uit de lijst, maar wel in die lijn.

Waarom, vraag je je nu af. Lees verder

De echte Lady Geek robot-tentoonstelling in Arnhem

De enige echte Lady Geek-robotverzameling staat heel juli, augustus en september tentoongesteld in cultureel centrum Rozet in Arnhem. De robots vonden het maar wat spannend om uit logeren te gaan, dus de Meneer en ik gingen ze samen wegbrengen.

De Meneer en ik gingen naar Arnhem met een grote koffer met robots.

De Meneer en ik in de trein naar Arnhem met een grote koffer met robots.

Ik had mijn grootste koffer helemaal volgebouwd met robots en bubbeltjesplastic.

Ik had mijn grootste koffer helemaal volgebouwd met robots en bubbeltjesplastic. (Eigenlijk gelogen: de koffer is te leen. Mijn eigen grootste koffer was niet groot genoeg.)

Lees verder

Lady Geek schrijft: Oorlogsbrieven

Vanochtend stond ik al om half 6 naast mijn bed, maar met goede reden: vanaf 6 uur vanochtend was ik live te horen op het NOS Radio 1 journaal! Tussen 6 en 9 uur was ik samen met mijn co-auteur Lisanne Mathijssen elk half uur een paar minuten live in de uitzending om te vertellen over ons boek Oorlogsbrieven. Heb je interesse en wil je op de hoogte blijven over het boek? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief!

briefhoofd-header

Bowlen met een astronaut – voor de wetenschap!

Een paar weken geleden ging ik bowlen met astronaut André Kuipers. Gewoon, omdat het kon. Leuk! Zou je denken. Maar het was pijnlijker dan verwacht. Bowlen voor de wetenschap is geen pretje. Woensdagavond komen we op tv, hier zie je alvast de super special secret foto-preview. Lees verder

Uit een ander soort kast

Jongens. Ik moet jullie wat vertellen.

Ik sta morgen op een boot met 70 andere hoogbegaafde homo’s. En dat voelt nogal als uit de kast komen.

Niet vanwege de homo’s. Hoewel het voor sommige lezers misschien nieuws is dat ik niet alleen op mannen val, is dat een kast waar ik toch zeker een jaar of tien geleden al korte metten mee maakte. Nee, deze kast is een andere. Ik ben hoogbegaafd. There, I said it.

De Gay Pride is wel een perfecte gelegenheid om uit de hoogbegaafdheidskast te komen, want er zijn best veel overeenkomsten tussen die twee labels, ‘homo’ en ‘hoogbegaafd’. Het zijn allebei termen waar mensen een bepaald beeld bij hebben, niet altijd positief, en niet altijd kloppend met de werkelijkheid. Ik val op vrouwen, maar ik draag geen tuinbroeken en ik speel geen rugby. Ik ben hoogbegaafd, maar ik ben niet arrogant over mijn intelligentie en ik heb geen perfect geheugen (verre van, zelfs). Maar ik ben soms wél een irritante betweter en ik heb wél gejuicht toen Ellen Page uit de kast kwamLees verder

Schatzoeken in je computerarchief

Bij het opruimen van mijn computer kwam ik een immense hoeveelheid oude zooi tegen. Je weet wel, in van die geneste mapjes: “Nog op te ruimen” > “diversen” > “oude computer” > “zooi” > “Uitzoeken” > “Uitzoeken-1” > “archief” > “Mijn Documenten” > “ouwe zooi” > “van usb-stick” en zo nog een paar niveaus verder. Maar wat een goudmijntje met prachtige retro-dingen ik daar tegenkwam!

Zo waren daar bijvoorbeeld irc-chatlogs uit de periode 2000–2002, zelfgeschreven fanfiction van My So-Called Life, foto’s waarop ik verkleed ben als Posh Spice, bladmuziek van de musicalaflevering van Buffy the Vampire Slayer, midi-files van de liedjes uit Transport Tycoon, zelfgemaakte Winamp skins, het complete script van De Kleine Zeemeermin, een flinke hoeveelheid ongesorteerde mp3’s (kennen we deze nog? en deze?), en mijn eindexamenwerkstuk geschiedenis uit 1998. (Bonuspunten voor het dankwoord dat ik als 15-jarige schreef: “Hierbij wil ik ook nog mijn moeder bedanken omdat ze steeds naar Zwolle gereden is om boeken voor me uit de bieb te halen en me ook een paar nuttige tips gegeven heeft.”)

Een van de juweeltjes die ik tegenkwam in mijn map met oude, ongesorteerde attachments is onderstaande tabel. Nerdhumor uit 2001! Lees verder

Ik ben Nieske en mijn Erdős-getal is vier

Hallo. Mijn naam is Nieske en mijn Erdős-getal is vier. Mijn wattes, hoor ik je denken? Ja gewoon, mijn Erdős-getal! Oftewel: de afstand tussen mij en wiskundige Paul Erdős, gemeten in stapjes van publicatiepartners. Mijn promotor heeft een paper geschreven met iemand die een paper heeft geschreven met iemand die een paper heeft geschreven met Paul Erdős. Drie stappen dus. En aangezien ik uiteraard met mijn promotor heb gepubliceerd, is mijn Erdős-getal vier.

Erdos

Als je wel eens een wetenschappelijke paper hebt gepubliceerd, kun je ook je eigen Erdős-getal uitrekenenen, hoewel er best een kans is dat je zelf niet in de database staat (zoals ik) en je dus je dichtstbijzijnde wetenschapper van enige significantie moet nemen als startpunt.

De volgende stap is een Erdős-Bacon-getal bemachtigen: de som van je Erdős-getal en je Bacon-getal. Logischerwijs is je Bacon-getal hetzelfde principe, maar dan met het aantal stappen tot Kevin Bacon, gemeten in filmsamenwerkingen. Wie heeft er connecties in de filmindustrie?

Hoe vaak schrijf je eigenlijk nog?

schrijvenTwee weken geleden viel ik van de trap omdat ik met mijn slaperige ochtendhoofd mijn iPhone zat te bepotelen in plaats van om me heen te kijken. Wat ik in plaats van mijn iPhone wél wist te unlocken was mijn rechterduim.

schrijven(Even terzijde: het is natuurlijk geen nieuws dat nerdzijn ongezond is, maar ik dacht dat dat meer lag aan de koude pizza, lauwe cola en gebrek aan lichaamsbeweging, niet aan het feit dat de nerd niet de traptreden checkt maar wel zijn Twitter.)

schrijvenDat gaat natuurlijk op termijn vanzelf over, zo’n gekneusde duim, maar onhandig is het wel. De meeste dagelijkse dingen kan ik inmiddels weer pijnloos doen, en vrijwel alles wat met rechts nog niet lukt (verpakkingen openmaken en knoppen indrukken bijvoorbeeld) kan ik wel aardig met links opvangen. Maar iets waarbij dat echt niet kan is schrijven. En dat blijkt nou juist onverwacht pijnlijk te zijn met een gekneusde duim.

schrijvenHet valt me nu wel op hoe weinig ik eigenlijk schrijf. In de afgelopen twee weken waren dat eigenlijk alleen wat wenskaarten voor verjaardagen en geboortes, een paar boodschappenlijstjes en een incidentele handtekening. Aantekeningen tijdens overleggen maak ik liever op mijn laptop. Brieven zijn vervangen door mails en smsjes.

schrijven

schrijven

Ligt dat nou aan mij? Of schrijft u tegenwoordig ook zo bijzonder weinig, lieve lezer?