h+: Isaac Asimov proposed three rules for robots to ensure that they were safe and wouldn’t harm humans. Do you think AIs can be built that follow Asimov’s Three Laws?
Paris: The only rule is don’t be boring and dress cute wherever you go. Life is too short to blend in.
Paris Hilton on Existential Risks from Artificial Intelligence (humanity+, 27 oktober 2014)
Lieve lezers, we moeten praten. We moeten het even hebben over Gamergate. Goede kans dat je niet weet wat dat is, want vrijwel alle grote Nederlandse media hebben het verhaal links laten liggen – met alleen een eervolle vermelding voor NRC (ook op Blendle) en EenVandaag. Maar ondertussen is Gamergate een van de grootste internetrellen van 2014, compleet met doodsbedreigingen en al. EenVandaag kan het beter uitleggen dan ik, dus geef dit even een paar minuten van je tijd:
De korte uitleg: Gamergate begon met een relletje over een vrouwelijke gamedeveloper die door haar ex werd beschuldigd van seks met game-journalisten, maar liep compleet uit de hand tot een haatcampagne van een flink aantal gamers die bang zijn dat de game-wereld verandert en ze niet meer onbeperkt hun (vrouwonvriendelijke) games kunnen spelen. Want stel je voor dat vrouwen zich thuis voelen in de game-wereld!
Voor een langere uitleg verwijs ik je graag naar Autostraddle en voor een erg lange uitleg naar Doctor Nerdlove (geniale naam trouwens).
Het is voor het eerst dat ik wekenlang heb getwijfeld of ik een blogstukje wel zou schrijven, uit angst voor de reacties. Ik heb heus wel eens eerder controversiële dingen geschreven waarbij ik schrok van sommige reacties en me gedwongen voelde om comments te modereren, maar nooit eerder heb ik getwijfeld om iets te publiceren. Niet voor niets: mensen die eerder over deze kwestie schreven werden uitgescholden, gehackt en bedreigd.
“heel Holland hackt” als cyber security truttig wordt weet je dat het qua outreach wel goed zit. Morgen “bug zoekt vrouw” #AlertOnline
— WICS (@WomenInCyber) October 27, 2014
Mijn hemel. Dit is fantastisch: Windows 93.
Ik heb al zeker twee keer hardop moeten lachen en het ding al drie keer stuk gemaakt. Pas op voor die virussen, mensen. Oh, en als je niet weet waar je moet beginnen: je computer defragmenteren is eigenlijk nooit een slecht idee.
Nou je het zegt: we hebben al best wel een tijdje niet van Google Glass gehoord. John C. Dvorak denkt dat het ligt aan privacy-zorgen:
I’ve wondered if there would ever be a time where Google Glass and other “smart glasses” are going to be generally acceptable to the public-at-large. With security cameras everywhere combined with unapologetic government surveillance of law-abiding citizens, adding Glass is just too much. They turned out to be a straw the broke the back of the privacy camel’s back.
Google Glass is in theorie echt een gaaf concept, maar ik ben het met Dvorak eens dat het niet zo gauw breed geaccepteerd zou worden – in ieder geval op dit moment. De maatschappij is er niet op berekend dat iedereen elkaar op elk moment ongemerkt kan filmen en fotograferen, en menselijke verhoudingen zouden ingrijpend veranderen op het moment dat dat wel zo was. Maar misschien heb ik het mis… Wat denk jij?
Rest in Peace, Google Glass: 2012-2014 (PC Mag, 8 oktober 2014)
She is also wonderful for someone who doesn’t pick up on social cues: Siri’s responses are not entirely predictable, but they are predictably kind — even when Gus is brusque. I heard him talking to Siri about music, and Siri offered some suggestions. “I don’t like that kind of music,” Gus snapped. Siri replied, “You’re certainly entitled to your opinion.” Siri’s politeness reminded Gus what he owed Siri. “Thank you for that music, though,” Gus said. Siri replied, “You don’t need to thank me.” “Oh, yes,” Gus added emphatically, “I do.”
Mooi verhaal over een 13-jarig autistisch jongetje dat beter kan communiceren met de iPhone-spraakcomputer Siri dan met de mensen om hem heen. Ik ben niet verbaasd: computers nemen immers alles letterlijk op, worden nooit boos, volgen altijd de regels, doen zelden of nooit iets onverwachts… De perfecte gespreksgenoot voor iemand met autisme?
“Getting results requires a lot of repetition. Humans are not patient. Machines are very, very patient.”
To Siri, With Love: How One Boy With Autism Became B.F.F.’s With Apple’s Siri (The New York Times, 17 oktober 2014)
Als ik niet zo’n grote informatica-nerd was geweest, zou ik door dit filmpje haast spijt hebben gekregen dat ik geen natuurkunde heb gestudeerd. De dames brengen goede argumenten ter tafel.
We’re still behaving like the rebel alliance, but now we’re the Empire. We got where we are by ignoring outsiders and believing in ourselves even when nobody else would. The decades have proved that our way was largely right and the critics were wrong, so our habit of not listening has become deeply entrenched. It even became a bit of a bonding ritual to attack critics of the culture because they usually didn’t understand what we were doing beyond a surface level. It didn’t used to matter because nobody except a handful of forum readers would see the rants. The same reflex becomes a massive problem now that nerds wield real power.
Interessante stelling, en (deels) waar: als je de underdogs opeens de macht geeft, kunnen slachtoffers opeens zelf pesters worden. Heeft ook weer met die hackercultuur te maken.
