De paradox van de vrouwelijke nerd

Geplaatst op door
8

Ik ben een nerd. Zo een die uren, zo niet dagen, bezig is met uitzoeken welke superfancy nieuwe harde schijf ze zal kopen om in haar laptop te zetten. (Het is deze très awesome hybride HDD/SSD geworden.) (Sorry, ik zocht nog een gelegenheid om daarover op te kunnen scheppen.)

Maar ik ben ook een vrouw. Zo een die uren, zo niet dagen, bezig is met uitzoeken van nieuwe schoenen. (En die als een blok valt voor zo’n $#^&@* sale die me zeker twee uur van mijn leven en enkele honderden euro’s heeft gekost.)

Toch denken veel mensen, vrouwen met name, dat die combinatie niet mogelijk is. De vrouw die van nerddingen én van vrouwendingen houdt. En dat komt van beide kanten.

Veel vrouwen die zichzelf nerd noemen hebben om de een of andere reden een probleem met rokjes, hakken en lingerie. Voor feministen geldt hetzelfde. Ik vind dat gek. Ik hou juist heel erg van het feit dat ik vrouw ben! En dat wil ik dus ook laten zien. Dus ja: benen, decolletés, oorbellen. Dat is niet om mannen te pleasen – als dat het doel was kon ik die kleren beter helemaal laten zitten – dat is om mij te pleasen. En waarom niet? Ben ik minder slim als ik op naaldhakken loop? Kan ik mijn nieuwe harde schijf niet in mijn laptop inbouwen als ik een jurkje aan heb?

Daarmee verraadt de feminist juist zichzelf: als ik in de ogen van een feminist alleen succesvol kan zijn met een broekpak, platte schoenen en een opgeschoren kapsel, wat zegt dat dan over haar beeld van de vrouw? HA!

Andersom bestaat er in de ogen van de vrouwelijke vrouw ook een gek vooroordeel: de echte dame stelt zich hulpeloos op. De damsel in distress. Mag geen zware dingen tillen. Mag geen verstand hebben van techniek. Mag niet van auto’s en voetbal houden. Mag vooral niet slimmer zijn dan mannen. Wat is dat nu weer voor raar ideaalbeeld? Waarom geef je je eigen vrijheid op? Als ik zin heb om computergames te spelen en voetbal te kijken en zelf mijn koffer te dragen, wie heeft dan het recht om mij daarvan te weerhouden?

Ik moest ook maar eens wat posten over het higgsdeeltje

Geplaatst op door
6

Als echte nerd kan ik er niet meer onderuit: ik moest ook maar eens wat posten over het higgsdeeltje. Maar omdat ik niet zomaar een nerd ben, kies ik voor de twee grappigste dingen. Eén:

Twee:

Er bestaat een theorie dat er ergens in de achtertuin hele lekkere kleine paaseitjes verstopt zijn. Maar je weet het niet zeker. En je bent gehandicapt. Je hebt geen benen. Maar je hebt wel een handgranaat. Die flikker je de tuin in, en dan kijk je na de ontploffing heel goed naar de rondvliegende shit om te zien of je kleine stukjes zilverfolie of chocoladevulling ziet. Dat doe je honderdduizenden keren, net zo lang tot je helemaal zeker bent dat je echt die zilverfolie en chocoladevulling hebt gezien.

Bron: Het Higgs-boson uitgelegd voor mensen die van lifestyle houden.

Vrouwelijke gamers, ze bestaan echt!

Geplaatst op door
2

Gamer en gamejournalist Katie WIlliams vertelt over haar belevenissen op gamebeurs E3.

I wanted to accurately write about the games that I saw; instead, it was too often assumed from the outset that I would not be able to do this as a woman, and PR representatives took it to task to feed me condescension-laced spoonfuls of their games, lest my apparent black hole of knowledge sucked their product into the empty deadness of inaccurate, female-penned games journalism.

Lees het hele artikel op Kotaku.

Het trieste is, ik zou een hele blog kunnen vullen met dit soort artikelen. Dit soort gebeurtenissen zijn aan de orde van de dag. Waarom nou toch?

Wat zijn bronies en waarom lijken ze op ladygeeks?

Geplaatst op door
1

Sinds er een nieuwe My Little Pony-serie wordt uitgezonden in de VS, zijn steeds meer  volwassen mannen fan van de serie. Huh? Is dat niet gek? Zijn het allemaal weird-ass pedo’s ofzo? Nee! Het zijn normale mannen die de boodschap van de serie (vriendschap voor alles!) oprecht kunnen waarderen.

Mensen reageren raar op bronies omdat ze niet passen binnen de stereotype gender-rollen van deze tijd (mannen houden van auto’s en voetbal). En zo lijken bronies opeens meer op vrouwelijke nerds dan je op het eerste gezicht zou denken.

Als bewijs dat bronies echt bestaan, en in groten getale ook nog: er is via Kickstarter bijna $350.000 verzameld voor een documentaire over BronyCon, een grote brony-bijeenkomst.