Als ik niet zo’n grote informatica-nerd was geweest, zou ik door dit filmpje haast spijt hebben gekregen dat ik geen natuurkunde heb gestudeerd. De dames brengen goede argumenten ter tafel.
HERstories: Women in Physics
Beantwoorden
Tag archieven: kijken
Hackers: superhelden of superschurken?
News flash! Hackers zijn eigenlijk ook gewoon maar mensen: je hebt good guys, je hebt bad guys, en je hebt een heel groot grijs gebied daartussen. Want wat doe je als je een veiligheidslek ontdekt? Op internet bekendmaken? Aan een regering verkopen, zodat die ‘m kunnen inzetten als defensiewapen, maar misschien in een oorlog waar je niet achter staat? Aan de fabrikant van de software, zodat ze het lek kunnen dichten, maar misschien te langzaam of onhandig? Aan een bedrijf? Aan mede-hackers? Wat als de bad guys je honderd keer zo veel geld bieden als de good guys?
‘This is the community of people who would very willingly research nuclear fission, knowing that they’re going to produce the nuclear bomb, because they know that fission is cool for totally other reasons.’
‘Pay-per-laugh’, het nieuwe verdienmodel van cabaret?
Is dit een filmpje van de Spaanse variant van De Speld of wat?
Een Spaanse comedy club laat bezoekers per lach betalen, meldt BBC News. Je mag gratis naar binnen, en als je erin slaagt om je de rest van de avond als een chagrijnige zuurpruim te gedragen, blijft je avond ook gratis. Maar voor elke keer dat je lacht, betaal je €0,30, met een maximum van €24.
Los van of het echt is of niet, het klinkt wel als een goeie deal: je voelt je nooit bekocht, want als je geen lol hebt, hoef je niets of weinig te betalen, en de maximumprijs is alsnog geen gek bedrag voor een avond cabaret. (Bovendien heb je in dat geval, even rekenen, minstens 80 keer gelachen.) Ik gok dat zo’n soort constructie bij de gemiddelde zuunige Nederlander ook wel zou aanslaan. Welk comedytheater durft?
Mannen, genderongelijkheid is ook jullie probleem
Man, wat is Emma Watson een baas. Je kent haar wel, die studiebol met dat pluizige haar uit Harry Potter. Tegenwoordig is ze ook Goodwill Ambassador voor de Verenigde Naties. En ze heeft goede dingen te zeggen:
Maar ik snap ook wel dat dingen toch altijd beter aankomen in je moerstaal. Dus speciaal voor jullie heb ik de speech vertaald. Komt ie dan!
Vandaag lanceren we een campagne onder de naam “HeForShe.” Ik doe een oproep aan jullie, omdat ik jullie hulp nodig heb. We willen gender-ongelijkheid beëindigen, en om dat te doen moeten we iedereen betrekken. Dit is de eerste campagne van zijn soort in de VN: we willen proberen zo veel mogelijk mannen en jongens te ronselen als voorvechters voor gendergelijkheid. En we er willen niet alleen over praten, maar ervoor zorgen dat het tastbaar wordt. Lees verder
Kunstmatige intelligentie: hoe meer films, hoe meer vreugd
Het jaar was 1999, we waren collectief fan van de Spice Girls en we waren zenuwachtig voor Y2K en we verbaasden ons te pletter over bullet time: het jaar van The Matrix! Je weet wel, die film met die geile lange leren jassen en die teleurstellende sequels. Toevallig was 1999 ook het jaar dat ik Cognitieve Kunstmatige Intelligentie ging studeren. Ja, dat klinkt alsof je les krijgt in het ontwerpen van zelfdenkende machines, autonome computers en robots die de wereld gingen overnemen. In de praktijk was het vooral gewoon dingen als Prolog leren, je hersens om logische complexiteit heen proberen te buigen en papers schrijven over Sinn en Bedeutung.
Los van het feit dat ik nog steeds zeker weet dat CKI de leukste studie is, lijkt het wel alsof ik een beetje een trendsetter ben. De blockbusters over kunstmatige intelligentie lijken elkaar in een steeds hoger tempo op te volgen. In 2001: AI: Artificial Intelligence. In 2004: I, Robot. 2008: WALL·E. 2009: Moon. 2012: Robot & Frank. 2013: Her. 2014: Transcendence. En dan heb ik het nog niet eens over de grote robot/cyborg-actiefilms als Transformers, RoboCop en Iron Man.
En jawel, vandaag kwam ik weer een nieuwe tegen: Autómata, met o.a. Antonio Banderas (je weet wel, die van dat liedje) en Birgitte Hjort Sørensen (je weet wel, Katrine Fønsmark uit Borgen): Lees verder
Waarom ik een feminist ben (en waarom jij dat ook moet zijn)
Het lijkt opeens een trend om te zeggen dat je geen feminist bent. Maar ik ben wel een feminist. Videoblogger Laci Green geeft een paar (of nou ja, VEEL) erg goede redenen waarom je een feminist zou moeten zijn: Lees verder
Ode aan de nerd
Link
Drie uur lang nerd-tv met Ionica Smeets! Nog tot 27 augustus om 23.58 te kijken op VPRO.nl. Met o.a. nerds, grappen, liefde, YouTube-filmpjes en boeken.
Het toffe is dat ik me meerdere malen tijdens het kijken realiseerde dat als ik zelf zomergast zou zijn, mijn aflevering er ongeveer hetzelfde uit zou zien. Iets met taalhumor, iets met wetenschap, iets over computers, iets over vrouwen in de wetenschap, iets over de liefde. Met natuurlijk net andere fragmenten: Turing in plaats van Feynman, Stephen Colbert over internetvrijheid in plaats van Penn & Teller over getallen, muziek in plaats van kleinkunst. Maar een ode aan de nerd, ja, dat zou het bij mij ook zijn.
Alledaags seksisme m/v
We hebben het hier wel vaker over de belachelijkheid van producten die ‘speciaal voor vrouwen’ zijn: roze scheermesjes, de laptop en auto met speciale damesfuncties en de beruchte vrouwenpen. Die laptop, pen en auto komen in dit filmpje ook nog eens langs, samen met nóg 12 belachelijke roze troepjes. Wat is de raarste? Is het het vrouwenbier of de tietendeo? Lees verder
Waar blijven de nerdvrouwenfilms?
Vier woorden, twee helden: Alan Turing. Benedict Cumberbatch.
<3 <3 <3, nietwaar? De nerd in mij houdt erg van Alan Turing, de vrouw in mij houdt erg van Bandersnatch Cummerbund, ergo: de combinatie is een geschenk uit de hemel. Helaas moet de Nederlandse nerd/dame/damesnerd nog even een paar maanden wachten, want pas The Imitation Game is pas vanaf 8 januari 2015 in de Nederlandse bioscoop te bekijken. (Extra leuk is natuurlijk dat Tywin Lannister en Downton-ex-chauffeur Tom Branson ook meespelen.) Lees verder
Een stijlvolle vrouw (m/v) behoeft geen stripper
Laatst organiseerde ik een vrijgezellenfeestje, en zoals dat op traditionele wijze gebeurt, kwam het onderwerp ‘strippers’ uitgebreid ter sprake tijdens de voorbereiding. In theorie heel leuk, in de praktijk altijd trashy, tacky, vieze mannen die vieze dingen doen. (Denk ik.) (Ik heb niet overweldigend veel ervaring met strippers, moet ik heel eerlijk toegeven.)
Maar waaróm eigenlijk een stripper? Om je bijzonder en sexy te voelen? Volgens mij werkt dat veel beter met een een knappe man die je op je wenken bedient, die je aardbeien voert en die een fles champagne over zijn naakte bovenlijf giet als je hem dat beveelt. Een mooie man met een baard en een charmante glimlach, met de stem van Benedict Cumberbatch en het lijf van George Clooney… Lees verder