Vanochtend stond ik al om half 6 naast mijn bed, maar met goede reden: vanaf 6 uur vanochtend was ik live te horen op het NOS Radio 1 journaal! Tussen 6 en 9 uur was ik samen met mijn co-auteur Lisanne Mathijssen elk half uur een paar minuten live in de uitzending om te vertellen over ons boek Oorlogsbrieven. Heb je interesse en wil je op de hoogte blijven over het boek? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief!
Here Is What Happens When You Cast Lindsay Lohan in Your Movie (New York Times, januari 2013)
Neem een script van Bret Easton Ellis (schrijver van de roman American Psycho), de vroeger zo lieve, tegenwoordig zo disfunctionele Lindsay Lohan, een mannelijke hoofdrol voor pornoster James Deen en een Kickstarter-campagne om deze erotische thriller op een minimaal budget te financieren. Uiteraard gaat alles niet helemaal zoals gepland.
‘A few minutes later, Schrader yelled cut. The crew packed up. Pope went to check on Lohan. He noticed that she and Gavin had been drinking, which was understandable for a young woman shooting a sex scene with three porn stars. Quietly, Pope told Lohan that he could get her a driver to take her home. But she refused, jumped into her Porsche and headed down the dark, narrow road toward the P.C.H. They all hoped they would still have a lead actress in the morning.’
Wil je koffie of thee? (Ionica Smeets op De Redactie, februari 2013)
‘Toen iemand de legendarische wiskundige Bertrand Russell vroeg of zijn pasgeboren kind een jongen of een meisje was, zou hij geantwoord hebben: ‘Ja, natuurlijk.’ Ik weet niet of dit verhaal waar is, maar het klinkt vrij aannemelijk.’ Ik had ooit zo’n huisgenoot. Vroeg ik heel onschuldig: ‘Wil je een mes of een lepel bij je spaghetti?’, was het enige antwoord dat ik kreeg een welluidend ‘Ja.’ Zelf ben ik net zo goed logicus als (computationeel) taalkundige en heb ik dus allerlei redenen om gewoon een normaal, sociaal wenselijk antwoord te geven. Maar zoals altijd kun je ook van deze oncoöperatieve logici een beter antwoord krijgen als je gewoon de juiste vragen stelt.
Fifty shades of gay (TEDxWomen, december 2012)
Het leven is makkelijker als we mensen in hokjes stoppen. Sterker nog: we zijn geëvolueerd om dat te doen, omdat we zo met onze beperkte hersenkracht iets kunnen met al die ingewikkelde mensen en dingen die we tegenkomen. Maar wat betekent dat voor je identiteit? Wat betekent dat als je je niet elke dag hetzelfde voelt? En hoe kan je als buitenstaander toch onthouden dat niet iedereen in zo’n hokje hetzelfde is? Lees verder
Prins (wit paard)² + bloedmooie prinses = lang en gelukkig leven (Nadelunch.com, september 2012)
Hier hou ik van: willekeurige dingen opschrijven in de vorm van wiskundige formules, en dan analyseren. ‘Wie denkt dat literatuur(wetenschap) puur en alleen voor bètanitwits is, moet zich voor de grap eens vertrouwd maken met de theorieën van de Russische structuralist Vladimir Propp. Hij wist doodordinaire sprookjes om te zetten in ingewikkelde wiskundige formules.’
De wiskundige formule van een sprookje
These Neopets Have Been Alive for 13 Years (Mashable, juli 2013)
Weet je nog van vroeger, Neopets? Ik had ook een account, en een stuk of drie virtuele beestjes. Ik heb zelfs wel eens een internetkennis voor ze laten zorgen toen ik op vakantie ging. (Even for the record: het was 2001. Ik was een tiener. Zo gingen die dingen toen.) Lees verder
Zonder een Valentijns-buzzkill te willen zijn: veel manieren waarop liefde wordt neergezet in boeken en films is gewoon niet OK. Love Actually is een goed voorbeeld:
As for the rest of the film—which is to say, the bulk of the film—I think it offers up at least three disturbing lessons about love. First, that love is overwhelmingly a product of physical attraction and requires virtually no verbal communication or intellectual/emotional affinity of any kind. Second, that the principal barrier to consummating a relationship is mustering the nerve to say “I love you”—preferably with some grand gesture—and that once you manage that, you’re basically on the fast track to nuptial bliss. And third, that any actual obstacle to romantic fulfillment, however surmountable, is not worth the effort it would require to overcome.
Lieve lezers, we moeten praten. We moeten het even hebben over Gamergate. Goede kans dat je niet weet wat dat is, want vrijwel alle grote Nederlandse media hebben het verhaal links laten liggen – met alleen een eervolle vermelding voor NRC (ook op Blendle) en EenVandaag. Maar ondertussen is Gamergate een van de grootste internetrellen van 2014, compleet met doodsbedreigingen en al. EenVandaag kan het beter uitleggen dan ik, dus geef dit even een paar minuten van je tijd:
De korte uitleg: Gamergate begon met een relletje over een vrouwelijke gamedeveloper die door haar ex werd beschuldigd van seks met game-journalisten, maar liep compleet uit de hand tot een haatcampagne van een flink aantal gamers die bang zijn dat de game-wereld verandert en ze niet meer onbeperkt hun (vrouwonvriendelijke) games kunnen spelen. Want stel je voor dat vrouwen zich thuis voelen in de game-wereld!
Voor een langere uitleg verwijs ik je graag naar Autostraddle en voor een erg lange uitleg naar Doctor Nerdlove (geniale naam trouwens).
Het is voor het eerst dat ik wekenlang heb getwijfeld of ik een blogstukje wel zou schrijven, uit angst voor de reacties. Ik heb heus wel eens eerder controversiële dingen geschreven waarbij ik schrok van sommige reacties en me gedwongen voelde om comments te modereren, maar nooit eerder heb ik getwijfeld om iets te publiceren. Niet voor niets: mensen die eerder over deze kwestie schreven werden uitgescholden, gehackt en bedreigd.
She is also wonderful for someone who doesn’t pick up on social cues: Siri’s responses are not entirely predictable, but they are predictably kind — even when Gus is brusque. I heard him talking to Siri about music, and Siri offered some suggestions. “I don’t like that kind of music,” Gus snapped. Siri replied, “You’re certainly entitled to your opinion.” Siri’s politeness reminded Gus what he owed Siri. “Thank you for that music, though,” Gus said. Siri replied, “You don’t need to thank me.” “Oh, yes,” Gus added emphatically, “I do.”
Mooi verhaal over een 13-jarig autistisch jongetje dat beter kan communiceren met de iPhone-spraakcomputer Siri dan met de mensen om hem heen. Ik ben niet verbaasd: computers nemen immers alles letterlijk op, worden nooit boos, volgen altijd de regels, doen zelden of nooit iets onverwachts… De perfecte gespreksgenoot voor iemand met autisme?
“Getting results requires a lot of repetition. Humans are not patient. Machines are very, very patient.”
To Siri, With Love: How One Boy With Autism Became B.F.F.’s With Apple’s Siri (The New York Times, 17 oktober 2014)
We’re still behaving like the rebel alliance, but now we’re the Empire. We got where we are by ignoring outsiders and believing in ourselves even when nobody else would. The decades have proved that our way was largely right and the critics were wrong, so our habit of not listening has become deeply entrenched. It even became a bit of a bonding ritual to attack critics of the culture because they usually didn’t understand what we were doing beyond a surface level. It didn’t used to matter because nobody except a handful of forum readers would see the rants. The same reflex becomes a massive problem now that nerds wield real power.
Interessante stelling, en (deels) waar: als je de underdogs opeens de macht geeft, kunnen slachtoffers opeens zelf pesters worden. Heeft ook weer met die hackercultuur te maken.
The Worst Job in the Digital World (Slashdot, maart 2012)
Mijn ene werkdag bij de McDrive in Maarssen is in vergelijking met het werk van deze man een ritje op een roze eenhoorn in een wereld van regenbogen. ‘Last year Amine Derkaoui, a 21-year-old Moroccan man, spent a few weeks training to screen illicit Facebook content through an outsourcing firm, for which he was paid $1 an hour. ‘It must be the worst salary paid by Facebook,’ says Derkaoui. ‘And the job itself was very upsetting – no one likes to see a human cut into pieces every day.’ Other moderators, mainly young, well-educated people working in Asia, Africa and Central America, have similar stories. ‘Paedophilia, necrophilia, beheadings, suicides, etc,’ says one. ‘I left [because] I value my sanity.”
How to talk to little girls (Latina Fatale, juli 2011)
De harde waarheid: we trainen vrouwen zo ongeveer vanaf hun geboorte dat hun uiterlijk belangrijker is dan hun prestaties. ‘Fifteen to eighteen percent of girls under twelve now wear mascara, eyeliner and lipstick regularly; eating disorders are up and self-esteem is down; and twenty-five percent of young American women would rather win America’s next top model than the Nobel Peace Prize. Even bright, successful college women say they’d rather be hot than smart.’ Gelukkig is er een heel makkelijke manier waarop jij ook je steentje bij kan dragen aan de oplossing van dit probleem.
Why Nikola Tesla was the greatest geek who ever lived (The Oatmeal, januari 2013)
Korte samenvatting: Nikola Tesla is awesome en heeft alle dingen uitgevonden en er veel te weinig credit voor gekregen.
What Will We Miss? (VSauce, juli 2013)
Ervan uitgaande dat de gemiddelde leeftijdsverwachting de komende jaren niet opeens opzwelt in een exponentiële onsterfelijkheidsexplosie, gaan we sowieso een hoop dingen missen die na deze eeuw gaan gebeuren. Enkele voorbeelden: een stralingsvrije Tsjernobylzone en een botsing met een ander sterrenstelsel. Meer voorbeelden in dit filmpje:
Ik kom bijna dagelijks interessante artikelen tegen over ladygeek-verantwoorde onderwerpen die ik het liefst met mijn bloglezers wil delen. Helaas heb ik te weinig tijd om overal hele blogstukjes en commentaren over te schrijven en daarom bewaar ik ze voor later. De ervaring leert echter dat er in hoger tempo artikelen bij komen dan dat ik er uitgebreid over kan schrijven. Om te voorkomen dat die uitgebreide blogstukjes er pas komen als ik met pensioen ben, voortaan wekelijks op zondagochtend een lijstje met interessant leesvoer.
Are computer games being taken over by women? (The Telegraph, juni 2013)
Zoals altijd als bij een vragende krantenkop luidt het antwoord ‘ja’. Er zijn inmiddels evenveel vrouwelijke als mannelijke gamers. Dat lijkt alleen nog niet helemaal tot iedereen doorgedrongen. ‘But the influx of female players has not been without a backlash. Women who talk about loving games should expect the question: but are you a real gamer?’
The Bletchley Circle
Ik schreef al eerder over Bomb Girls, de geniale tv-serie over dames in een Canadese bommenfabriek in de jaren 40. Als je nog niet uitgekeken bent: The Bletchley Circle is een Britse serie over vier dames die in de Tweede Wereldoorlog als codebrekers werkten in Bletchley Park. Na de oorlog, begin jaren 50, zetten ze hun codebreek-talenten in om een moordenaar op te speuren.
Top 10 Weird APIs (MuleSoft Blog, januari 2013)
Als je nog eens wat wil knutselen met een API maar je weet nog niet welke, dan kun je deze mooie lijst raadplegen voor ideeën. Met o.a. The Internet Chuck Norris Database, niet één maar zelfs twee My Little Pony API’s, een piratentaal-vertaler en een URL lengthener (want waarom zouden URLs nou alleen maar korter moeten?). Je weet maar nooit wanneer je ze nodig hebt.
Hovering Plane (YouTube, maart 2011)
Leuk trucje om uit te proberen in de verveling van de zomervakantie: een papieren vliegtuigje in de lucht stil laten hangen.